Samen met fotograaf Robert Carrubba werkt MO*wereldblogger Alexandre Popowycz aan een expo die licht werpt op de vinnigste en coolste chauffeurs van Kinshasa, de taxi-motos. Een tussentijds verslag.

“Welke naam kiezen we?” Een prangende vraag voor veel aanstaande ouders. Niet overal en altijd hebben de ouders het voor het zeggen. …

In Zuid-Afrika kwam op 2 juni het bericht dat ISIS een terroristische aanslag plant in Johannesburg of Kaapstad. De regering verstrengde de veiligheidsmaatregelen meteen en er was over het hele land paniek. Later zeiden de kranten dat deze informatie helemaal niet klopte en een journaliste van de krant News 24 omschreef de Amerikaanse informatie al ...

Elf dagen en nachten lang vindt het jaarlijkse summum van artistiek Afrika plaats in Grahamstown. Over dit en de link tussen kunst en politiek. Voor een betere wereld.

‘South Africa is turning into a banana-republic’ klinkt het hier wel vaker op de radio. Mijn gedachten dwaalden af naar mijn verre belgenlandje. Eigenlijk zijn #OnlyInBelgium en #OnlyInSouthAfrica best aan elkaar gewaagd; absurde verhalen troef. Al is ons land misschien de light-versie en ligt het er hier meestal dubbel e ...

Een stiekeme droom, waarvan ik dacht dat ze nooit werkelijkheid zou worden, kwam uit. En hoe. Beschrijving van mijn ontmoeting met aartsbisschop emeritus Desmond Tutu. 

In Noordwest-Europa is toneel in de grootste taal van Oost-Afrika – het Swahili – geen voor de hand liggende keuze. Toch blijkt er telkens een publiek voor te vinden zijn, zeker als het gaat om een grappige en tegelijk kritische voorstelling over bureaucratische misstanden. Daar heeft namelijk niet alleen Tanzania last van: het is een t ...

Op 24 april 2016 overleed Jules Shungu Wembadio Pene Kikumba, beter gekend als Papa Wemba, tijdens zijn concert in Ivoorkust. En zijn leven werd, op zijn Afrikaans, uitbundig gevierd! De volledige Congolese community in Kaapstad kwam samen om hun King of Rumba te eren. Een fantastisch feest was het. En ik mocht meevieren… ...

Kleurrijk. Dat is wel het minste wat je van mijn medestudenten kunt zeggen. En dat valt op. Niet alleen in de klas maar overal in het straatbeeld. En ik heb het hier niet alleen over de outfits.

Een maand geleden stapte ik langs Riverside Drive in Nairobi toen er een fietser kwam voorbijgevlogen. Dat is op zich al uitzonderlijk: het drukke, gevaarlijke verkeer van Nairobi is niet aangepast aan fietsers. Deze fietser draagt bovendien een fluo-vestje met het opschrift KWANI?

4000 kilometer later. En wow. Zuid-Afrika is gigantisch. En prachtig. Van zonsopgang tot zonsondergang kun je rondrijden met zicht op ongerepte natuur of (zoals soms ook wel eens gebeurde) verdwalen in townships. Om stil van te worden. Van beide.

Vier dagen nu al. Nog maar. En wow. Wat een overload aan indrukken. Blacks, whites, coloureds, Indians; allemaal zijn ze thuis in de democratie die Zuid-Afrika sinds Madiba is. En dat is prachtig. Maar het voelt vreemd ook.