Wie ouder wordt leert dat tijd een merkwaardig verschijnsel is. Zowat alles wat we in het verleden deden verdwijnt in haar genadige plooien, terwijl andere gebeurtenissen verworden tot zeer levendige, maar daarom nog niet juiste herinneringen. Alsof het gisteren pas gebeurde. In één zo'n herinnering zie ik de hooggerezen wenkbrauwen en meewarige bl ...

Een van Chika Unigwe's routines sinds haar verhuis naar de VS is online de Belgische kranten lezen. Zo krijgt ze haar nieuws van thuis. Vorige week las ze iets in De Standaard over hoe 'meer sektes gebruik maken van dubieuze geneeskundige praktijken om leden te werven en te onderdrukken.' Vreemd dat zoiets kan in een land waar het medisch beroep zo ...

Dikke pens hebben ze, zwart onder de nagels, stinkende anorak en grauwgewassen sportsokken. Vies volk is het. Uit de Balkan. Hun gordijntjes hangen niet. Hun gordijntjes staan, stijf van de slechte adem. Op het dashboard liggen kruimels uit Roemenië. Aan de achteruitkijkspiegel hangt een onderbroek, frivool. Het is dat soort volk. Het hurkt in berm ...

Ik weet niet hoe u gisteren uw zondag heeft doorgebracht, maar ik lag uitgeteld op de bank, mij te laven aan scripted reality. Afgemat door de werkelijkheid. Ik hing in de touwen na een week schaduwboksen tegen vage tegenstanders. 

Er staat een man aan de bar met een bontjas aan, waar blote benen onder uitsteken, de voeten in pantoffels gestoken. Dat is geen vreemd gezicht in de lobby van Hôtel Le Berger, dat voorheen kamers per uur verhuurde. De boudoirsfeer is gebleven, maar de decadentie wordt nu eerder gepersifleerd, wat vermeldingen op designsites oplevert en avontuurlij ...

Als voorbode op de komst van de Goede Sint, laait in de aanloop naar zes december de laatste jaren steevast de discussie op over het al dan niet racistische karakter Zwarte Piet. Dit jaar buigen zelfs rapporteurs van de Verenigde Naties zich over het hulpje van Sinterklaas. Voor Chika Unigwe toont Zwarte Piet dat je niet racistisch moet zijn om gee ...

Hoe maak je jongeren die de straat onweerstaanbaar vinden warm voor een positief project? Hoe kan je wegen op een negatieve dynamiek in een buurt? Na een nochtans geslaagde autoloze zondag worstelt Bie Vancraeynest met heel wat onbeantwoorde vragen over hoe grootstedelijke jongeren kunnen ontsnappen aan het moeras van foute vrienden en de groepsdru ...

Vorige week, in een restaurantje in Kennesaw, net iets buiten Atlanta, zei ik iets tegen mijn man over "bij ons thuis". Hij keek verbaasd naar me. Ik heb vijftien jaar in België gewoond. Wanneer ik het in die vijftien jaar over thuis had, bedoelde ik Nigeria. Nu, nog geen vijf weken in de Verenigde Staten, betrap ik me erop dat ik sp ...

Dit is haar plek. En van niemand anders. Een parkeerterrein, bovenop een van de flatgebouwen die deel uitmaken van wat met enige zin voor ironie de Manhattanwijk wordt genoemd. Tussen Rogier en het Noordstation moest een ooit bruisende volkswijk tegen de vlakte om plaats te maken voor deze betonwoestijn, die na de kantooruren nog killer wordt en le ...

Mr Eiji Toyoda is vorige week op honderjarige leeftijd overleden in het Toyota Memorial ziekenhuis in Toyota City. Wie doet hem na? Niet alleen werd de man 100 jaar, hij was 15 jaar lang president van de Toyota Motor Coorporation en bleef daarna tot zijn 81 jaar voorzitter van de raad van bestuur. Een voorbeeld van actief ouder worden, zoals er wel ...

Een verblijf in Brussel zou altijd moeten beginnen op het Poelaertplein, of je hier nu een uurtje op doortocht bent, of een mensenleven lang blijft. Het plein naast het vermaledijde Justitiepaleis is een draaischijf, Chanelboetiek, vlooienmarkt en jeugdrechtbank binnen hetzelfde handbereik.

Graag mag ik de stad bezingen als de natuurlijke biotoop van de oudere mens. Graag mag ik fantaseren hoe ik, later, aan een half en half zal nippen in de Cirio, schalks knipogend naar de obers met strikjes. Of me rond zal eten, want tegen dan mag het, aan exquise taartjes van chique patissiers op de Zavel. Maar even vaak houd ik mijn adem in, wanne ...