Hoe de wereld vandaag geregeerd wordt, wordt duidelijker wanneer je Libië onder de loep neemt. Nemen nieuwe machten de leiding over van de Verenigde Staten, en zijn vrede en stabiliteit een mogelijkheid? ‘Militair ingrijpen gebeurt vandaag ook door regionale machten’, zegt Ghassan Salamé, tot maart nog VN-gezant voor Libië. ‘En dat is een geva ...

Dat Amazon groeit als kool te midden van de grootste economische crisis in negentig jaar roept heel wat vragen op. Over politieke macht. Over marktmacht en monopolievorming. Over het overleven van de winkels in de stadscentra.  Over het overleven van lokale economie tout court. Ook in de VS evolueren sommige geesten.

Volgens David Criekemans vormt deze pandemie, en vooral hoe we ermee omgaan, ook een crisis van de hedendaagse neoliberale wereld. Als antwoord op de huidige mondiale crises pleit hij voor een herglobalisering van onderaf.

De cruciale onderhandelingen over het klimaat, die landen momenteel voeren, verschuiven noodgedwongen naar online vergaderingen via apps zoals Zoom. Daarmee wordt flink bespaard op vliegtuigreizen. Maar onderhandelaars zijn sceptisch over de slaagkansen. 

De coronapandemie treft alle landen ter wereld, en dus moeten alle regeringen tonen wat ze waard zijn in deze confrontatie met een ongeziene gezondheidscrisis. Voor elke regering dezelfde opdracht: een vergelijkend examen, als het ware. En dat toont verrassende resultaten die de toekomst mee zullen bepalen.

De coronacrisis is niet alleen een gezondheidscrisis. Het is ook een geopolitieke arena die machtsverhoudingen kan hertekenen. De virusdreiging vindt de grenzen opnieuw uit, terwijl ze net de nood aan internationale samenwerking onderlijnt. Of die er komt en hoe ze er uitziet, zal de uitkomst van de crisis en de wereld bepalen.

De wereld zoals we die kennen, wordt dooreengeschud. De politieke en economische krachten die aan het werk waren vóór het coronavirus toesloeg, worden nu nog versterkt. De centrale rol van China, de ecologische noden, de onmisbare rol van de staat, de deglobalisering om allerlei redenen. Vraag is niet óf, maar in welke mate de coronacrisis die ...

De dood van de Iraanse poppenmeester in Irak, generaal Qassem Soleimani, kan het einde betekenen van de tuktukrevolutie van Iraakse jongeren. Maar de erfenis van Soleimani in Irak is nog veel groter. En de Irakezen, die willen gewoon hun land terug na jaren van corruptie, armoede en inmenging.

Rechts-nationalisme, autoritarisme en steeds lagere budgetten plagen de Verenigde Naties in de aanloop naar het 75-jarig jubileum volgend jaar. En over de uitkomsten van zes belangrijke bijeenkomsten afgelopen september, bestaan gemengde gevoelens.

Niemand die onberoerd bleef bij de brandende Amazone, en iedereen wilde helpen. Maar Braziliaans president Bolsonaro weigerde miljoenenhulp van de G7 om de branden te bestrijden in “zijn” bossen. Kan dat zomaar, één land dat de groene long van onze aarde of andere van onze publieke goederen (pakweg de oceanen of de volksgezondheid) in gevaar brengt ...

De Verenigde Naties organiseren eind september niet minder dan zes plenaire vergaderingen op hoog niveau: ongezien, zelfs voor hen. In totaal zouden minstens 180 wereldleiders het zesdaagse event bijwonen. Zal multilaterale samenwerking een opwaardering krijgen?

Vandaag is het zo ver. U maakt een bolletje rood voor het Europees, federaal parlement, Vlaamse en/of Brusselse parlement. Tijdens de hele campagne is “de wereld” nauwelijks aan bod gekomen. Buitenlandbeleid, ontwikkelingssamenwerking, defensie, buitenlandse handel, internationale aspecten van wetenschapsbeleid of mobiliteit: het bleef ...