Vandaag is een dag van heldinnen en helden die zich het hele jaar door verzetten tegen racisme en discriminatie, zegt Ikrame Kastit. Een dag om nooit te vergeten dat veiligheid niet kan bestaan in een wereld doordesemt met structureel racisme en discriminatie.

MO*columniste Anya Topolski wist niet wat ze las, toen ze afgelopen weekend het interview met Bart De Wever in De Zondag onder ogen kreeg. ‘Als u het lef (chutzpah) heeft om dergelijke vergelijkingen tussen joden en moslims te maken, geef dan tenminste eerlijk toe waar het verschil werkelijk zit.’

‘Sommige mensen maken de wereld beter, gewoon door er te zijn.’ Ik weet wel dat Roger Vancraeynest zoveel meer was dan enkel mijn peter, maar ik ben toch verrast over zijn veelzijdigheid en hoe hij voor zoveel mensen iets anders betekende.

Een derde van de vluchtelingen die de afgelopen drie jaar Europa binnen is gekomen, zijn kinderen. Maar ondanks de toename van het aantal kinderen op de vlucht is er bij onze politici tot op dit moment geen bewustzijn om hiervoor een gepast beleid op poten te zetten.

Wat doe je met de vrienden die je graag ziet, maar die regelmatig problematische opmerkingen maken dingen zeggen? Of familie? MO*columniste Sabrine Ingabire heeft voor zichzelf een aantal grenzen gelegd.  Maar die zijn vanzelfsprekend arbitrair.

MO*columniste Bie Vancraeynest vraagt zich af wat we eigenlijk bereiken met het per se in stand willen houden van woorden die voor een deel van de bevolking als kwetsend of denigrerend worden beschouwd.

Het beeld van niet-westerse immigranten en vluchtelingen als overlast en kost is geen spijtig voorval, om het met de woorden van Jambon te zeggen. Dat beeld is doelbewust door N-VA gevoed en verspreid. Check er hun laatste zakelijke visual op facebook maar op na.

Aya Sabi is er nog niet in geslaagd om een olifantenvel te kweken tegen dagelijks racisme. Gelukkig, want haar grootste angst is om haar geloof in de mensheid te verliezen, om niet meer geraakt te worden. Ze hoopt dat we in 2018 allemaal ‘onder die deken van dons, dat zachte verraad, het sluipende gif vandaan kruipen.’

Er wordt me vaak verweten dat ik witte mannen niet rustig laat genieten van hun white male privilege -maar dan met andere woorden- en dit wilde ik die avond vermijden.

De zwartepietendiscussie woedt weer in alle hevigheid. Hoewel de strijd over het sinterklaasfeest meer gepolitiseerd is in Nederland, blijft België niet ver achter wanneer het gaat om white supremacy. MO*columniste Anya Topolski vraagt zich af waarom witte mensen toch met zoveel irrationele overgave vasthouden aan deze ‘racistische t ...

Een aantal jaren geleden kreeg ik goed advies van iemand die zich een “fan” noemt van mijn werk. Die persoon vond dat mijn bijdrage in het debat waardevol was en had enkel lovende woorden over voor mijn boodschap. Er was wel een puntje van kritiek. ‘Je gaat veel meer mensen kunnen bereiken als je minder boos overkomt’, schreef hij via e-mail. Wat o ...

In haar maandelijkse column probeert Anya Topolski aan de hand van drie politieke gebeurtenissen te zien hoe het onderscheid tussen fysiek en non-fysiek geweld telkens politieke onrechtvaardigheden verhult en leidt tot een ontkenning van het belang van machtsongelijkheid en historisch leed.