Het was een hele krachttoer om alles geregeld te krijgen, zo begint Rino Feys zijn verhaal over de tegenslagen van de Afghaanse vluchteling Jalal. Van hieruit moest die ervoor zorgen dat alle benodigde papieren voor de hereniging met zijn gezin tot bij zijn contactpersoon in Pakistan geraakten.

De medewerksters in de kledingafdeling van de kringwinkel hebben enkele mooie etalages gemaakt voor halloween, schrijft kringwinkelmedewerker Rino Feys. Maar de griezelige maskers kunnen het niet halen tegen de vluchtige, spookachtige blikken van onze bezoekers, die ons en elkaar met argwanende ogen observeren.

Er is een plek waar de wereld van nu botst met een verdwenen wereld, dankzij de erfenissen die niemand wil. Waar inlanders en nieuwkomers werken en waar een breed scala aan verschillende mensen komt winkelen: de kringwinkel. Rino Feys sprokkelde er verhalen en brengt ze uit in “Microkosmos”.

Het virus is opnieuw in volle opmars. Dag na dag gaan de cijfers weer omhoog. In de kringloopwinkel waar Rino Feys werkt lijkt het leven zijn gewone gangetje te gaan, maar alle medewerkers zijn er mee bezig.

In de kringloopwinkel in Avelgem waar Rino Feys werkt, staat het verlof voor de deur. Maar door de recente golf van besmettingen is niemand er echt gerust op. 

In de kringloopwinkel waar Rino Feys werkt, heeft zijn Afghaanse medewerker Nesar een bloedneus. Het is sluitingsuur en Rino besluit hem naar huis te brengen. Onderweg vertelt Nesar over de problemen in zijn vaderland. 

De kringwinkel is weer enkele weken open. Met de gebruikelijke coronamaatregelen. Het gevaar is nog niet geweken, maar dat lijkt niet iedereen te beseffen. Het zijn vooral onze oudere Belgen die doen alsof alles weer normaal is, merkt Rino Feys. Ze gedragen zich alsof de crisis alleen maar in ons hoofd zit.

De klanten kuieren door de winkel en begroeten elkaar uitbundig, het is een vrolijk weerzien. Het lijkt wel of het probleem is opgelost, alsof er niets meer aan de hand is. Helaas weten we beter. Rino Feys bericht over leven en werken in coronatijden in een kringwinkel in West-Vlaanderen.

De meeste mensen die in de kringwinkel van Rino Feys werken zijn jong, en maken dus weinig kans om ernstig ziek te worden. Maar Arno's vriendin werkt in een rusthuis; wat als zij het via hem oploopt en het daar dan binnenbrengt?

‘Ik ga blij zijn wanneer alles weer een beetje normaler wordt.’ ‘De vrijdag, de zaterdag, de zondag… Elke dag is alles hetzelfde, er gebeurt niets, er valt nergens nog iets te beleven.’ Kringwinkelmedewerker Rino Feys vertelt over de telefoongesprekjes die hij met zijn collega’s heeft in deze bijzondere tijden. 

Bij de slotevaluatie van stagiair Nesar bleken alle partijen tevreden. De eerste werkdag van de dag nadien zou zijn allereerste contract van start gaan bij de Kringwinkel. Dat was dus op de dag dat we voor enkele weken zouden sluiten.

Het is koud in de kringwinkel waar Rino Feys de bedrijfsgsm komt halen. De verwarming is uitgeschakeld en er hangt een ijzige kilte in de grote ruimte. Alles staat hier nog net zoals toen hij de laatste keer vertrok. Hoe zou het met de collega’s zijn?