Er gaat geen week voorbij, of er is weer iemand overleden waarvan wordt gezegd dat hij werd vergiftigd. De stelligheid waarmee dit wordt beweerd werkt de artsen op de heupen.

Het slachtofferen van kinderen voor hun lichaamsdelen die gebruikt worden in toverkunsten om succes af te dwingen voor de opdrachtgever, neemt dramatische proporties aan in Oeganda.

Mijn eerste uren terug in Afrika na een veel te korte sneeuwkuur stemmen me somber. Toch even.

Wat doe je als je jong talent ontmoet met veel ambities? Dat talent kenbaar maken aan de wereld bijvoorbeeld.

Het land van de duizend heuvels wordt ook wel eens het land van de duizend leugens genoemd. Brengt het nieuwe jaar waarheid en vrede? Dat zit ook deze kerst helaas nog steeds goed mis.

Corruptie teistert de Oegandese samenleving in alle lagen. Eén na één barsten de zweren open. President Museveni reageert verongelijkt. Wat kan die man doen alsof!

Je hoort er zelden over spreken omdat jagers hun dure hobby niet aan de grote klok willen hangen, maar het gaat in Afrika wel degelijk om een belangrijke industrie waar heel veel geld mee gemoeid is.

De blauwhelmen in Congo kan je moeilijk nog een vredesmacht noemen. Het enige wat ze lijken te doen is wachten tot de vrede komt. Zoals ooit iemand wachtte op Godot?

De inname van de Congolese grensstad Goma door het rebellenleger M23/ARC heeft alvast duidelijk gemaakt wie de grote winnaar is: Yoweri Kaguta Museveni, president van Oeganda

November, dodenmaand en herdenking van de Wapenstilstand. Ook in Oegandese bodem liggen stoffelijke resten van gesneuvelde soldaten. Ik wilde hen hulde gaan brengen.

Busia is een stadje in het zuidoosten van Uganda op de grens met Kenia, en is de motor van de landbouwexporteconomie. Je zou verwachten dat de overheid hier zorgzaam mee omspringt. Niets is minder waar.

Het gewicht van de geschiedenis weegt soms loodzwaar. Zeker als het over slavenhandel gaat.