Zoals verwacht werd de Chinese president Xi Jinping vorige vrijdag herkozen voor een derde ambtstermijn. Eerder klopte hij zichzelf op de borst voor zijn autoritaire coronabeleid, maar ongeziene protesten dwongen hem tot een drastische bijsturing. De voorbije maanden voerde hij ook op andere terreinen verschillende koerswijzigingen door.

China houdt meer dan 1 miljoen Oeigoeren vast in interneringskampen, dat is helaas al lang bekend. Maar de Volksrepubliek gebruikt ook digitale technologieën om deze moslimminderheid met Turkse achtergrond te onderdrukken. Internet blijkt een ideale manier om “extremistisch gedrag” op te sporen.

De kans dat je een katoenen shirt draagt dat gemaakt is door dwangarbeiders, is groot. Onder meer in het zuiden van India spinnen textielarbeiders katoengaren in erbarmelijke omstandigheden. Ze worden onder meer gedwongen om op het fabrieksterrein zelf te verblijven.

De Caraïbische landen nemen het heft in eigen handen en sluiten deals met landen die maar al te graag hun vaccins willen delen. ‘Ook de rijke landen zullen inzien dat wat er nu gebeurt eigenlijk niet kan.’

WTO-topman Roberto Azevêdo gaf er deze week de brui aan. Dat had hij eerder al aangekondigd, maar het maakt de Wereldhandelsorganisatie (WTO) er niet minder stuurloos op. De WTO was ooit ’s werelds machtigste organisatie, maar nu is haar toekomst onzeker. Ze zit in het brandpunt van het conflict tussen de Verenigde Staten en China. 

‘Katoen is een van de meest intensieve, vernietigende teelten op de wereld. Een T-shirt van 200 gram heeft 2000 liter water nodig.’ En er is meer, stellen ngo’s, want een op de vijf katoenenkledingstukken blijkt gelinkt te zijn aan dwangarbeid.

Wat begon als een onverwacht handgemeen langs de Indiaas-Chinese grens, groeit steeds meer uit tot een echt conflict tussen twee Aziatische grootmachten die ook volop bezig zijn zich te bewapenen. De koloniale kater over grenzen eist ook in Azië zijn tol en kost handenvol middelen die nodig zijn voor ontwikkeling of gezondheid.

Iedereen die een fles ketchup of een blik gepelde tomaten koopt, denkt dat het voornaamste ingrediënt een tomaat is die in weinig of niets verschilt van de verse tomaat in de groenteafdeling. Fout, concludeert auteur Jean-Baptiste Malet. Hij volgde de weg van onze industriële tomaat en schreef er een boek over.

‘Had je tien jaar geleden aan een willekeurige Europeaan gevraagd om een Chinees merk te noemen, dan was niemand dat gelukt.’ Maar wie heeft er vandaag nog nooit van Huawei, Alibaba of Lenovo gehoord? En dat is in grote mate te danken aan de industriestrategie die China in 2015 lanceerde. 

Economie en politiek gingen globaal eind 20ste eeuw, maar het Westen en China hebben daarbij elk verschillende keuzes gemaakt. Die kloof is nergens méér zichtbaar dan in de huidige handelsoorlog van de VS tegen China. John Vandaele analyseert wat dat betekent voor de gewone man en hoe het zo ver kon komen. 

Vrijhandel was de voorbije 25 jaar voor de meeste landen vanzelfsprekend en zorgde voor sterk vervlochten economieën. Maar de spelregels voor die globalisering, afgesproken in de Wereldhandelsorganisatie (WTO), staan onder druk door de handelsoorlog tussen de VS en China. Als de VS hun boycot van de WTO verderzetten, is daar op 11 december nie ...

In Groot-Brittannië krijgt de defensieminister zijn ontslag door een Huawei-lek, de Verenigde Staten bannen het gebruik van Huawei-apparatuur bij overheidsdiensten en adviseert Europa hetzelfde te doen. Moeten we allen vrezen voor de macht van deze telecomreus?