Elke twee weken verdwijnt er een taal. Daarmee gaat niet alleen cultuur, maar ook veel waardevolle kennis verloren. Hoe belangrijk zijn oorspronkelijke talen, voor de mensen die ze spreken en voor de wereld als geheel?

Zeven jaar geleden gooide Cherán illegale houtkappers en hun handlangers in politiek en politie buiten. Vandaag is de inheemse gemeenschap een eiland van rust in de turbulente deelstaat Michoacán (Mexico). Een bloeiende kunstscene biedt jongeren een alternatief voor migratie.

In de favela van Rio de Janeiro strijdt Pol d’Huyvetter voor de vrede in de wijk. Op het terras van zijn pension praat hij met misnoegde jongeren voor wie de drugshandel de enige levenskeuze lijkt te zijn.

Afro-Ecuadoraanse vrouwen spelen een steeds zichtbaarder rol in hun cultureel diverse land. Ecuador heeft een racistische en paternalistische geschiedenis en dus moeten deze vrouwen zichzelf opnieuw uitvinden om hun plaats in de samenleving op te eisen. Ze doen dat vanuit hun lichamelijkheid.

Ik weet niet of Chema zich nog durft te vertonen op de Kerstmarkt in Brussel. Hij is immers ook een nieuwe Belg. Een allochtoon. Een expat. Wij wilden zijn verhaal vertellen, maar dat werd plots zo moeilijk, sinds de aanslag in Berlijn.

‘Artivisten’ noemen ze zich‚ de kritische kunstenaars op Cuba die weigeren met de staat mee te werken en daardoor allerlei privileges mislopen. ‘De meeste kunstenaars zijn bedreven geraakt in doen alsof. Maar als je dat lang volhoudt‚ word je wat je nadoet.’ Portret van een scene die de grenzen blijft opzoeken. ...

Het Braziliaanse noordoosten zonder babassubomen is zoals Frankrijk zonder eiken bossen. De babassunoot is alles voor deze bewoners: economie en politiek, eten en drinken, cultuur en traditie. En vooral, de babassu’s zijn een vrouwenzaak. Vandaag staat deze rijke traditie echter onder druk. Jongeren als Aliça doen er alles aan om&nb ...