Straks hebt u weer helemaal gelijk, hoe bont u het ook maakt. Kinderen hebben dat voorrecht allang niet meer, zij moeten verstandig en rustig zijn, en denken aan de gevolgen die avontuurlijke spelletjes of riskante experimenten kunnen hebben. Eenmaal achttien is die levensfase voorbij. Dan mag u met een zekere regelmaat zelf kiezen of u verstandig ...

Geen woorden maar daden. Met dat soort voetbalpoëzie spraken de drie regeringsleiders van op een eilandje in het midden van de Atlantische Oceaan tot de wereld. Het praten had lang genoeg geduurd, het geduld was op, de harde beslissingen moesten snel genomen worden.

Een achterstelling in grote delen van het land, een vuile oorlog in het noorden, buitenlandse bewapening van privé-milities ... Het ziet er niet goed uit voor de Ugandese president Yoweri Museveni, die merkt dat zijn éénpartijbeleid onder vuur komt te staan.

En als we nu eens de blote billen van Boutmans op de cover zetten? De suggestie ging een hele tijd mee. Met een schreeuwende kop daaronder: 'Dient het budget Ontwikkelingssamenwerking om het gat in de begroting van Buitenlandse Zaken te dichten?'

Nu iedereen beseft dat werk de eerste prioriteit is, blijft alleen de vraag of onze regeringen de weg kennen om dat doel te bereiken. Belastingverlaging is het foute antwoord op een goede vraag, schrijft Gie Goris

De hele wereld voelt zich betrokken bij het conflict tussen Palestijnen en de Israëlische staat. Toch lijkt er geen schot te komen in de steeds weer beloofde vrede. De vermaarde Palestijnse academicus Edward Said formuleert hieronder een eigenzinnige verklaring voor die impasse. Een opinie die uitstijgt boven de waan van de dag.