In een vluchtelingenkamp in het noorden van Libanon moeten Syrische vluchtelingen in erbarmelijke omstandigheden overleven. De plaatselijke bevolking is de vluchtelingen ook liever kwijt dan rijk.

Ondanks de politieke Nationale Dialoog die de gemoederen in Jemen moet bedaren, worden vrouwen geconfronteerd met een muur van discriminatie en weinig welwillendheid om hen meer rechten te geven.   

Cannabis wordt wereldwijd vooral gelinkt aan illegale praktijken, maar Israël neemt het goedje serieus. De productie en het gebruik van medische cannabis zijn er volkomen wettelijk.

De recente protesten op het Tahrirplein brengen de revolutie die Moebarak ten val bracht opnieuw in herinnering. Alleen staat nu op de spandoeken te lezen dat huidig president Mursi zich de nieuwe farao waant.

Hoewel de relatie tussen moslims en koptische christenen in Egypte vaak goed is, neemt in bepaalde delen van het land het geweld tegen kopten toe. “Ze maken zich zorgen over hun toekomst en voelen zich steeds minder veilig in het land waar ze zo van houden”, zegt een koptische leider.

Het is een pijnstiller maar in de Gazastrook wordt Tramadol eerder genomen als tegengif voor de stress die de bezetting met zich meebrengt. En de pil wordt er gevaarlijk populair.

De Arabische Lente is nog maar net begonnen en heeft Europa nodig. Dat zegt Nabila Hamza, voorzitter van de internationale ngo Foundation for the Future. In Brussel kwam ze praten over het opstekende pessimisme rond de Arabische transitie naar democratie.  

De revolutie in Libië, waarbij vorig jaar dictator Moammar Khadaffi werd afgezet, heeft geleid tot zo'n 80.000 ontheemden. Veel van hen leven onder erbarmelijke omstandigheden.

De onafhankelijke vakbonden die in Egypte zijn ontstaan, werken in een juridisch vacuüm. Vrijheid voor vakbonden is afgekondigd, maar de wetten stammen nog uit de tijd dat ze waren verboden. Welke kant het opgaat, is onduidelijk.

Meer dan vijftien maanden na de start van de opstand in het land vinden veel Egyptenaren dat de dagelijkse leefomstandigheden slechter geworden zijn dan onder het tijdperk-Moebarak.

Een groep ambtenaren, zakenlui en medewerkers van burgerorganisaties probeert sinds augustus van het Egyptische Alexandria de eerste mensenrechtenstad in het Midden-Oosten te maken. In zo’n stad zetten alle burgers en bestuurders zich in voor gelijkberechtiging en sociale rechtvaardigheid.