Onze gewone democratische routines lijken te kort te schieten om de klimaatcrisis te lijf te gaan. Kan meer democratie de wereld redden? Het lijkt in elk geval een noodzakelijk onderdeel van de oplossing. Maar niet voldoende.

Relativeren heeft een negatieve bijklank, maar daar moeten we vanaf: door zaken te plaatsen in een reeks van vergelijkbare gebeurtenissen maken we onze verantwoordelijkheid ervoor duidelijker, en moeilijker te negeren.

Er zijn klimaatontkenners. Dus er mogen ook ontkenners zijn van een migratiecrisis, zegt Tom De Herdt in zijn bijdrage voor “De Ontwikkelaars”

Als werknemer van de London School of Hygiene and Tropical Medicine, wonend in Gent, betekent Brexit voor Gorik Ooms een stevige streep door zijn persoonlijke financiële rekening. Toch is dat volgens Ooms niet de reden waarom een linkse Brexit niet meer dan een naïeve droom is.

De globalisering is nog maar half af, betoogt Jan Van de Poel, want individuele landen zijn aan hun lot overgelaten als het aankomt op het vooruit helpen van de verliezers van dat globale spel. De productiviteit ging dan wel omhoog, de vruchten waren voor het kapitaal. 

‘België blokkeert akkoord over taxplanning’, kopte een Vlaamse krant afgelopen weekend. Na een hele reeks schandalen moest 2016 het jaar van de antwoorden worden. Die antwoorden brengen voorlopig geen oplossingen. Vooraleer iets gebeurt op fiscaal vlak moeten in Europa nog steeds alle landen akkoord gaan. Vandaag lijken die landen het a ...

Als er één winnaar was in de financiële crisis dan wel de OESO, zegt Jan Van de Poel. Terwijl het mondiale financieel-economische systeem de wonden likte, kreeg de club van 34 rijke landen een promotie.