De terreur van keizerin Corona bepaalt als vanzelfsprekend het register in de verschillende jaaroverzichten die nu verschijnen. Ook bij Geert Van Istendael. Maar wat hem vooral verontrust, is de recente frontale aanval op de vrije meningsuiting in België. Van een liberale politicus nota bene.

Steeds meer landen doen straffere klimaatbeloftes voor 2050. Maar van alle grote CO2-uitstoters is alleen India op weg om onder de grens van 2 graden opwarming te blijven, en dat is 'een eerlijke bijdrage aan de globale inspanning.'

Overheden wereldwijd legden al heel wat geld op tafel om vaccins tegen COVID-19 te ontwikkelen. Toch zijn het de farmareuzen die de prijzen bepalen. Zo wordt het moeilijk om de vaccins voor iedereen toegankelijk te maken,  vinden veel ontwikkelingslanden. Profijt halen uit een pandemie, mag dat wel?

Wat er de eerste weken na de Amerikaanse presidentsverkiezingen te gebeuren staat, is onzeker. Maar los daarvan kunnen we volgens MO*redacteur John Vandaele de impact van de Amerikaanse presidentsverkiezingen op de wereld wel inschatten. De verschillen zijn dit keer echt beduidend.

Op de jaarvergadering van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) wordt deze week een ideologische wending verdedigd volgens MO*journalist John Vandaele. De staat moet volgens het IMF de leiding nemen in het herstel tijdens en na de corona- en klimaatcrisissen, als regulator maar ook als investeerder.

De Europese Commissie wil werk maken van wetgeving die bedrijven verplicht om mensenrechten en milieunormen te respecteren in al hun activiteiten en over hun hele toeleveringsketens. Een grote stap vooruit, die ngo’s en vakbonden toejuichen. 

Dat Amazon groeit als kool te midden van de grootste economische crisis in negentig jaar roept heel wat vragen op. Over politieke macht. Over marktmacht en monopolievorming. Over het overleven van de winkels in de stadscentra.  Over het overleven van lokale economie tout court. Ook in de VS evolueren sommige geesten.

De rijke landen hebben in deze coronatijd geen echt geldprobleem, toch niet op korte termijn. De beleggers willen wat graag in hun munt beleggen, en als de nood te hoog wordt, gaan de geldpersen aan het werk. De meeste ontwikkelingslanden daarentegen zitten meteen in ademnood. Zij kunnen niet genieten van de magie van het geld. 

De coronacrisis kost ons véél geld als maatschappij. Wie gaat de gemaakte schulden betalen? Zullen banken en grote bedrijven langs de kassa passeren en zal de gewone burger moeten betalen, of gaat het dit keer anders? Het zijn de vragen waar leiders zich het hoofd over beginnen te breken. De komende weken en maanden worden beslissend voor onze toek ...

Een reddingsplan voor de EU na de coronacrisis kan ook een klimaatplan zijn, zegt de voormalige klimaatchef van de Europese Unie, Jos Delbeke. De crisis laat toe om een koolstoftaks in te voeren en een historisch akkoord te sluiten met de luchtvaartsector. ‘De twee uitdagingen, corona en klimaat, zijn in grote mate combineerbaar.'

De coronapandemie treft alle landen ter wereld, en dus moeten alle regeringen tonen wat ze waard zijn in deze confrontatie met een ongeziene gezondheidscrisis. Voor elke regering dezelfde opdracht: een vergelijkend examen, als het ware. En dat toont verrassende resultaten die de toekomst mee zullen bepalen.

De coronacrisis is niet alleen een gezondheidscrisis. Het is ook een geopolitieke arena die machtsverhoudingen kan hertekenen. De virusdreiging vindt de grenzen opnieuw uit, terwijl ze net de nood aan internationale samenwerking onderlijnt. Of die er komt en hoe ze er uitziet, zal de uitkomst van de crisis en de wereld bepalen.