In Cambodja proberen milieuorganisaties de uitstervende Siamese krokodil te redden met een kweekprogramma. Verrassend genoeg krijgen ze daarbij hulp van commerciële boerderijen, die de teloorgang van de soort mee veroorzaakt hebben.

Als je héél goed zoekt, vind je in Cambodja overblijfselen van het gouden rock-‘n-roll tijdperk, toen het land “de parel van Zuidoost-Azië” was, schrijft Kris Janssens in zijn blog. In kunststad Battambang, in het noordwesten, bestaat nog zo’n stille getuige uit de jaren 60. 

Precies twee jaar geleden, in maart 2020, ging de wereld in lockdown. Cambodja bleef grotendeels gespaard van het coronavirus, maar de toeristen worden erg gemist, schrijft Wereldblogger Kris Janssens. In de tussentijd tonen de Cambodjanen zich meesters in de overlevingskunst. Maar hoe lang kunnen ze op zichzelf blijven terugplooien?

In Cambodja gaan mensen anders om met de dood dan bij ons, stelt Kris Janssens vast. Rouwenden kleden zich in het wit. En op de begrafenis vraagt de dj iedereen op de dansvloer na het buffet. Als een eresaluut.

Ontbossing is een groot probleem in Cambodja, ontdekte blogger en journalist Kris Janssens toen hij voor een reportage illegale houtkappers op heterdaad ging betrappen. In tegenstelling tot wat hij dacht bleken dat echter helemaal geen gewetenloze snoodaards te zijn.

Cambodjanen omarmen graag tradities uit andere culturen, zeker als er gefeest kan worden, schrijft journalist en blogger Kris Janssens in de eerste aflevering van een nieuwe reeks verhalen over Cambodja.

Heb je de voorbije maanden een aflevering van deze reeks blogs van Kris Janssens gemist? Hier vind je het eerste seizoen van “Het is ochtend in het Avondland” terug in een notendop. Elke zin in deze tekst komt uit één van de 17 vorige afleveringen van de reeks.

Kerstmis is in Cambodja natuurlijk geen religieus feest, schrijft Kris Janssens in zijn blog over dat land, maar Cambodjanen houden wel van de glitter, de ballen in de boom, de slingers, de flikkerende lichtjes en de kitsch. Die past hier het hele jaar door bij het decor.

Alsof ze naar een film kijken, maar beeld en klank horen niet bij elkaar. Zo staren mensen in Cambodja naar Kris Janssens als hij in het Cambodjaans praat. ‘Ik word er beter en beter in, al zeg ik het zelf. Maar velen kunnen niet geloven dat hùn woorden uit mijn mond komen’.

‘Zodra de grond onder mijn voeten me hier te heet wordt, vertrek ik weer’, had Kris Janssens zich altijd voorgenomen als het ging over zijn verblijf in Cambodja. Nu is ‘vertrekken’ sinds corona een stukje moeilijker geworden, maar het principe blijft wel overeind.

Kris Janssens kwam op 7 januari 2015 aan in Cambodja. Dat die dag symbolisch is voor het land (het Rode Khmer-regime werd officieel beëindigd op 7 januari 1979) wist Kris op dat moment niet. ‘Ik wist eigenlijk niks over Cambodja.’

Autocratische leiders stoten steeds meer op burgerprotest, maar hun democratische tegenhangers hebben moeite om de verwachtingen in te lossen. Dat zegt Human Rights Watch in zijn jaarrapport, dat donderdag is gepubliceerd.