In het zuidoosten van Bangladesh verblijven bijna een miljoen Rohingya-vluchtelingen. Na de gruwelijkheden die ze vaak hebben gezien tijdens hun vlucht uit Myanmar, volgt de verwerking van de trauma’s. Vrouwen en kinderen zijn er het ergst aan toe.

Tijdens de zomer gaan we elke week langs bij iemand die België even achter zich laat. Niet voor een all-in vakantie, wel om de plek op te zoeken waar ze geboren zijn en vaak een deel van hun jeugd of zelfs volwassen leven hebben doorgebracht. Deze week: Prajith Kumar, Aiswarya R. uit India.

Het nieuwe zijderouteproject van China heeft een belangrijk luik in Pakistan, de China Pakistan Economic Corridor, goed voor zeker 46 miljard dollar investeringen. Niet iedereen is daar enthousiast over, blijkt uit een gesprek dat Gie Goris in het Europees Parlement had met enkele vertegenwoordigers van etnische minderheden.

Nationalisme is zowat overal ter wereld aan de winnende hand, ook in India. De hindoenationalistische partij BJP regeert met een duidelijke meerderheid in Delhi, maar ook in een toenemend aantal deelstaten. Vijf inzichten om dat complexe plaatje beter te begrijpen.

Er was een tijd dat de Goden de aarde bevolkten en enigszins in vrede met de mensen samenleefden. In Kirgizië zwierven zij rond in de vorm van paarden en werden zij aldus onderwerp van de legenden waarrond de mensen zich in groepen konden scharen. Een volk zonder legenden heeft geen geschiedenis. Centaur, de nieuwste film van Aktan Arym Kubat, prob ...

Met Hotel Salvation brengt regisseur Shubhashish Bhutiani een grappige en warme film over familiebanden die je volledig onderdompelt in de Indiase sfeer en cultuur.

In Boo Junfeng’s atypische gevangenisfilm zijn het voor de verandering niet de gevangen maar het personeel wiens psychologie onder de loep genomen wordt. Met Apprentice buigt de Singaporese schrijver-regisseur zich over de controversiële doodstraf in zijn thuisland. 

Van waar komt al die plotse woede, die opstandigheid van kiezers in het Westen? En waar vandaan komen de nieuwe nationalisten, de niets ontziende jihadi’s, de vijftig tinten uitsluiting en groepsegoïsme? Pankaj Mishra onderzoekt die vragen in zijn “Tijd van Woede”. Gie Goris sprak met de auteur over de thema’s die ons allen bezig houden.

De kleur oranje verwijst voor ons, met de teloorgang van het Nederlandse elftal, alleen nog naar sinterklaasfruit en gevangenenoveralls. Dat is in India anders. Oranje is hier momenteel de kleur van de overwinning. Maar de kleur heet dan wel saffraan.

Het blijft rommelen in Vlaanderen over de vrijheid van meningsuiting, toch als het over een extreme vorm van sluiers gaat. In Lucknow, de hoofdstad van de Indiase deelstaat Uttar Pradesh, lijken sluiers geen onderwerp van debat. Koeien wel, en alcohol en tempels. Toch is ook hier het vrouwenlichaam niet uit de kranten weg te branden.

Onze man in de Himalaya moet wachten op zijn gesprekspartner en maakt daar een zalige dag van studie en rust van. Maar niet iedereen heeft dat zo begrepen. De culturele vragen zijn nooit ver weg.

6500 kilometer in vogelvlucht, dat is de afstand tussen Brussel en Delhi. Maar een snelle blik op de kranten en tijdschriften bevestigt het moderne cliché dat afstanden en grenzen er niet meer toe doen.