Milieubeschermers in Bahrein zijn een campagne begonnen om de overblijvende palmplantages en tuinbouwgebieden te redden voor de oprukkende verstedelijking. Zeventig procent van de oorspronkelijke landbouwoppervlakte is al ten prooi gevallen aan bouwprojecten.

Delen van Syrië, Turkije, Irak, Jordanië, Libanon en de Palestijnse Gebieden – een streek die traditioneel bekend staat als de Vruchtbare Sikkel – kampen voor het derde jaar op rij met extreme droogte. Een ramp voor bijna een miljoen kleinschalige landbouwers en veehouders.

Bijna een op tien Jordaanse jongeren lijdt aan chronische ondervoeding, en een derde lijdt aan bloedarmoede. Reden genoeg voor de Jordaanse regering om als eerste land in het Midden-Oosten te experimenteren met spirulina, een "wondersupplement" in schoolvoeding.

Op vrijdag 15 oktober pakte Oxfam uit met een rapport over de olijvensector op de Westelijke Jordaanoever. Olijfolie is momenteel namelijk een van de belangrijkste exportproducten van de Palestijnse gebieden.

De legendarische Jordaan, de belangrijkste toevoer van water naar de Dode Zee, is een bruin stroompje geworden. Milieuverenigingen vrezen dat de rivier over een jaar helemaal uitgedroogd kan zijn.

Veel geiten en schapen in de Palestijnse Gazastrook zijn vel over been. Er zijn te weinig goede graasgronden en door de Israëlische blokkade is voeder onbetaalbaar geworden. Herders zijn van zonsopgang tot 's avonds op zoek naar onkruid en eetbaar afval, want de kleine kuddes zijn levensbelang voor arme Palestijnen.

Dertig jaar burgeroorlog en de voortdurende instabiliteit hebben de Afghaanse waterinfrastructuur en de expertise zware schade berokkend. Nochtans hoeft het land niet met waterschaarste te kampen, want de smeltende sneeuw en gletsjers bieden voldoende water.

Boeren in de Nijldelta laten hun akkers in de steek omdat er vanuit de ondergrond steeds meer zout water naar boven komt. De stijgende zeespiegel bedreigt de graanschuur van Egypte en zelfs de miljoenenstad Alexandrië.

De zware smog die Caïro de voorbije jaren in oktober en november plaagde, is dit jaar veel minder erg. Steeds meer Egyptische boeren composteren hun rijststro in plaats van het zoals vroeger te verbranden. Critici vinden wel dat de overheid nog veel te weinig doet om de andere bronnen van de luchtvervuiling in Caïro aan te pakken.

Irak krijgt nog bijna dagelijks te maken met bomaanslagen, maar intussen dreigt een nieuwe catastrofe, die op langere termijn veel meer schade kan aanrichten: droogte en verwoestijning door een gebrek aan neerslag, verspilling en dammen in de buurlanden.

De legendarische Tigris, die door Irak en de hoofdstad Bagdad stroomt, is maar een schim van de machtige stroom die hij ooit was. Het waterpeil is gedaald en de rivier is sterk vervuild, waardoor de vissers het erg moeilijk krijgen.