Volgens MO*columnist Walter Zinzen is Wouter Beke een schoolvoorbeeld van wat er misloopt in onze Belgische democratie. ‘Onbewust heeft Beke geïllustreerd hoe nefast de praktijk is dat partijvoorzitters ministers benoemen. Het is een flagrante overtreding van alle grondwettelijke regels.’

Wat we de afgelopen weken zagen gebeuren, laat duidelijk zien dat een humaan en efficiënt asielbeleid perfect mogelijk is, meent MO*columnist en advocaat Benoit Dhondt. Maar mensenrechten verdragen geen onderscheid. Iedereen die geweld ontvlucht verdient bescherming.

Geert Van Istendael wil zich niet uitputten in lofbetuigingen aan de zopas overleden schrijver Jeroen Brouwers. ‘Anderen zullen dat de komende dagen doen.’ Niet dat hij ze niet verdient:  ‘Deze ongëevenaarde tovenaar van onze taal heeft recht op tenminste één standbeeld en op ettelijke straatnamen’.

Steeds vaker ziet MO*columnist en advocaat Benoit Dhondt hoe geloofwaardigheid de bovenhand neemt in beslissingen in asielprocedures. Nochtans is de waarheid duizendmaal complexer dan dat onze westerse morele bril over goed of fout doet uitschijnen.

In een logboek houdt Tine Hens bij wat naast het nieuws valt. Onderzoeken, gebeurtenissen of feiten die er wezenlijk toe doen. Nochtans, schrijft ze, is dit een zeer nefaste vorm van desinformatie: de focus van het nieuws vernauwen tot consumentenzaken, maar het toch "hét nieuws" noemen.

Eigenlijk wilde MO*columnist Benoit Dhondt deze column helemaal niet schrijven. Eigenlijk wil hij mensen met een precair verblijfsstatuut helemaal niet vertegenwoordigen als advocaat. Liever heeft hij dat ze dat zélf kunnen doen. ‘Dat ik deze column mag schrijven, is deel van het probleem.’

Milieuactivist en MO*columnist van de maand Thomas Goorden kaart een onpopulair feit aan: dat duurzaam consumeren niet zo’n effectieve manier is om de wereld te veranderen. Maar wat is dat dan wél?

Een woord dat alles kan betekenen, betekent uiteindelijk niets meer, besluit MO*columniste Bieke Purnelle als ze naar het hele wokedebat kijkt. ‘Meer dan driekwart van de discussies gaan al lang niet meer over de essentie van woke, sociale rechtvaardigheid, maar over een fictief gevaar.’

Is er nog wel sprake van een scheiding der machten in ons land?, vraagt MO*columnist Thomas Goorden zich af. ‘Blijkbaar is besloten dat de uitvoerende macht niet meer onderhevig is aan controle.’

Het PFOS-dossier leerde ons veel over de Vlaamse industrie en milieubeleid, zegt MO*columnist Thomas Goorden. Maar leerde de politiek daar wel iets uit? ‘De tijd dat de industrie naïef op haar woord werd geloofd is voorbij.’

Met “De wereld die we delen” schreef journaliste Tine Hens een essay over onze verbondenheid met schimmels, bacteriën, salamanders, roodborstjes, bomen en over hoe deze planeet een democratie van soorten is en geen tirannie van een soort verdraagt. Dit is een fragment uit het boekje.

MO*columniste Saskia Van Nieuwenhove blikt terug op haar eigen tijd in jeugdinstellingen. Vertrouwenspersonen met tijd voor een babbel waren cruciaal. Net dat missen jongeren vandaag, door een te groot personeelsverloop en te veel dossiers op het bord van de mensen die met deze jongeren werken.