De Palestijnse dichter Ashraf Fayadh werd ter dood veroordeeld in Saoedi-Arabië wegens godslastering. De schrijversvereniging PEN ijvert voor zijn vrijlating. In dat verband schreef de Iraakse schrijver Ali Bader een brief aan zijn vriend Fayadh. Een scherp pleidooi voor vrijheid en omwenteling.

MO* publiceerde al een open brief van Dirk Vermeiren naar aanleiding van het boek “Wat u niet mag weten over Turkije”. Auteur Dries Lesage antwoordde daar uitvoerig op. Toch blijven zaken als de Koerdische kwestie, het Turkse nationalisme en terrorisme te veel onder de radar, vindt professor sociologie Stephen Bouquin. 

Nog voor ik voet op Iraakse grond had gezet, had ik het met Irakezen al over alcohol gehad. Niet dat ik erom vroeg, maar ik zou bier en wijn kunnen drinken in Bagdad, alcoholban of niet. De befaamde oude Bagdaadse dichter Abou Nuwas, zou toezien dat het bier blijft vloeien in zijn stad, desnoods onder de tafel door.

Tijdens de hoogdagen van de protesten in de Arabische regio kwamen er ook veel vrouwen op straat. Velen vonden dat een hoopgevend beeld, maar op zich waren politiek actieve vrouwen niets nieuws. Wel zie je nu in Egypte meer en meer initiatieven ontstaan op de snijlijn van feminisme, activisme en kunst. Samen versterken, hervormen of ‘revoluti ...

De opkomst van extreme politieke fundamentalisten zorgt vandaag in het Westen voor de onomkeerbare realisatie van de agenda van mei ’68: de seksuele revolutie. Dat is geen bewijs van een onoverbrugbare kloof tussen Europa en “de islam”, wel van het politieke misbruik van maatschappelijke evoluties.

Ik had niet de meest conventionele introductie met mijn schoonvader. Ik ging bij hem inwonen alhoewel ik de man ervoor nog nooit had ontmoet. Door de gemeenschappelijke taal die we echter praten, marcheert de vriendschap uitstekend.

Als Yosra op vakantie gaat naar Egypte om haar familie te bezoeken, neemt ze niet alleen altijd haar juwelen mee, maar ook kleren die haar familie uitdeelt aan de armen. Bovendien wil ze de Egyptische handarbeiders ook steunen door hun waar te introduceren in Europa.

Toen Hasan vijf jaar geleden een dierbare verloor, besloot hij op zoek te gaan naar zijn roots. Die vond hij in Trabzon, een stad in het noordoosten van Turkije en de geboortestad van zijn vader. De 56-jarige Vlaming vertelt zijn emotionele reisverhaal.

‘Literatuur kan niet vrijblijvend zijn. Literatuur moet geëngageerd zijn of niet zijn’, zegt de Iraakse schrijfster en dichteres Enas Al-Badraan. Maar schrijven in een land als Irak is als lopen door een mijnenveld.

Openbaar vervoer, inderdaad, u leest het goed: mobiliteit, transport, verkeer, verplaatsingen. Bereid u voor, liefste lezer, op een artikel zonder enige pointe. Wat volgt zijn mijn gewaarwordingen in het alledaagse openbaar vervoer, een impressionistisch tussendoortje te midden van het thesisdenkwerk. 

Terwijl de oorlog in Syrië blijft duren, lijdt het cultureel en historisch erfgoed in de regio steeds meer onder bombardementen, bezettingen en berovingen. Unesco wil daar iets aan veranderen, want 'je kan cultureel erfgoed onmogelijk los zien van mensen en hun rechten'.

In de Arabische landen speelde de jonge Iraakse topmuzikant Ali Shaker Hassan voor volle zalen. De podia, zijn status en het succes liet hij achter toen hij Bagdad ontvluchtte. Maar naast zijn kanun, ‘de koning van de Arabische instrumenten’, bracht Ali de drang mee om opnieuw op topniveau te kunnen spelen. In de coulissen van de Brusse ...