Vlaanderen is niet langer het Vlaanderen waarin Geert Van Istendael is opgegroeid. Eén zin uit de onderhandelingsnota van de Vlaamse regeringsvorming doet hem dat definitief besluiten. Organisaties gebaseerd op herkomst of levensbeschouwing zouden niet langer ondersteund worden. En net dat raakt aan de Vlaamse ziel. 

Dit is een canon- en vlagvrij stuk. Sta mij toe om in een wijde boog rond de verhitte discussie van het moment te lopen. Ik wil niet meezwieren in een dans die de mijne niet is. Als ik iets wil reclaimen dan is het publieke ruimte, de straat, politieke besluitvorming maar niet de lading van een vlag.

Ik wilde het niet per se, maar mijn plichtsgevoel dwong me tot het lezen van de beruchte startnota. Een mens moet toch een beetje op haar hoede blijven deze dagen.

Toen Jan Mertens twintig jaar geleden kanker kreeg (waar hij intussen van genas), werd hij lid van een familie. Het is sindsdien een deel van zijn identiteit, maar die is alles behalve eenduidig. ‘Er zijn veel dingen die bepalen wie je bent. Ze kunnen van dag tot dag in volgorde wisselen. Identiteit is het verhaal dat je over jezelf vertelt, elke d ...

Brexit ligt nu al drie jaar als een steen op de maag van Labour-leider Corbyn, zegt MO*columnist Ewald Engelen. Het merendeel van zijn jeugdige achterban staat achter het Europese, maar zelf heeft hij altijd eurosceptische twijfels gekoesterd. De huidige neoliberale Interne Markt is namelijk onverenigbaar met een grote verzorgingsstaat en heef ...

Een paar weken geleden bracht de hooggeleerde en eerbiedwaardige instelling Leopoldina een rapport uit dat heet: “Klimaatdoeleinden 2030: Wegen naar een duurzame beperking van de CO₂ uitstoot”. Geert Van Istendael wilde de dertig pagina’s van die studie wel woord voor woord overschrijven, maar hield het toch bij een eerder beknopte column.  ...

Een land krijgt de leiders die het verdient, zegt men, en ik vraag me af: wat hebben wij de goden verzocht dat zij ons dit lot bereiden? Voor welke misdaad moeten wij zo boeten? Botsende persoonlijke ambities manifesteren zich in kortzichtigheid en de vurigste debatten over — niets.

Vorige week werd Ursula von der Leyen voorgedragen als voorzitter van de Europese Commissie. Voor de meeste mensen is ze een nobele onbekende. Geert Van Istendael stelt haar even voor, deze — op en top Duitse — telg van de gegoede Brusselse burgerij.

Het geroep over het 'signaal van de kiezer' is hoogst hypocriet, zegt Walter Zinzen. Welk signaal van welke kiezer? Blijkbaar bedoelen sommigen er uitsluitend de 18% van het Vlaams Belang mee. Maar wat dan met de 82% die niet voor het Belang hebben gestemd?

Geert Van Istendael vernam vorige week dat de internationale editie van de New York Times geen ruimte meer zal geven aan spotprenten na hevig protest over een vermeende antisemitische cartoon. Tegelijkertijd was er in Brussel controverse in lgbtq-kringen over een muurschildering van de Duitse striptekenaar en homo Ralf König. Van Istendael vin ...

Zouden onze politici voldoende beseffen dat onze dans- en toneelscène internationaal zo wordt bewierookt, vraagt Michaël De Cock zich af. ‘Het zou wat zijn, mochten ze begrijpen dat al deze kunstenaars, van schrijver tot danser, van choreograaf tot toneelspeler, op zoek zijn naar kwetsbaarheid en authenticiteit die ons allemaal tot mense ...

De historische, culturele en institutionele verschillen tussen de lidstaten van de Europese monetaire unie zijn zo groot dat de wal vroeg of laat het schip zal keren, schrijft Ewald Engelen. De macro-economische pijn die de euro landen als Italië bezorgt, leidt ontegensprekelijk tot een politieke reactie die de muntunie zal opblazen.