Aangezien er in Iran geen clubs, discotheken of cafés zijn waar je uit de bol kunt gaan, feesten Iraniërs vooral thuis, weg van de controle van het regime. Zulke feestjes zijn leuk en verschillen niet zo veel van een homeparty in Europa. Ik maakte er in Teheran eentje mee.

IS' inname van Palmyra in Syrië deed de wereld naar adem happen. UNESCO veroordeelde het slopen van het werelderfgoed. Liselotte Marnef onderzocht het bestaan van een beschermingsmechanisme in het internationaal recht tegen deze nieuwe oorlogsmisdaden.

‘Je kan in Palestina ook strijden zonder activist te zijn’, zegt filmmaker Muayad Alayan. MO* sprak met hem over helden en anti-helden, de drang om te migreren en toch te blijven, de noodzaak om eigen verhalen zelf te vertellen. ‘Gewoon dagelijks leven in Palestina is al een heroïsche daad.’

Matiullah Weesa (22) richtte al drie bibliotheken op in Afghanistan. Hij wil de cultuur van het lezen stimuleren en de honger naar kennis stillen. Met de komst van de bibliotheken breekt misschien een nieuw hoofdstuk aan voor de Afghaanse jeugd.

'Dit project gaat over vrede', vertelt Lukas Pairon. Hij is te gast in het Koninklijk Atheneum van Antwerpen, de school waar het zeven jaar geleden voor hem allemaal begon. 'We haalden vredesactivisten uit Israël en Palestina naar hier en trokken met een stel Antwerpse jongeren naar daar.' 

Leven onder bezetting is voor Palestijnse kunstenaars meer dan een sociaal vraagstuk. Het bezet ook hun artistieke overwegingen: hoe je verhouden tot die dwingende situatie? De politieke realiteit is bepalend voor hun culturele productie, al beperkt Palestijnse kunst zich niet enkel tot de realiteit. Intussen maken sommige jonge kunstenaars zich we ...

Anissa Arrousi (24) staat nu zaterdag opnieuw op de planken met het theaterstuk Fi Manzili, over de ervaringen van een Palestijns gezin. Arrousi bracht het stuk vorig jaar tijdens een benefietevenement voor Palestijnse weeskinderen. Cultuurcentrum Nova vroeg haar het nog eens op te voeren. 

In “The Last Supper” zoomt auteur en regisseur Ahmed El-Attar in op een archetypische familie uit de rijke klasse. Op die manier legt hij de oorzaken van de mislukking van de revolutie van vijf jaar geleden bloot. Er zijn twee schuldigen: de bourgeoisie en het patriarchaat. De bourgeoisie is onwetend, bedorven en futiel en de vader is g ...

Zes maanden in de cel zonder aanklacht of proces. Dat is de uitspraak die Mohammed Abu Sakha, circustrainer en artiest bij de Palestijnse Circusschool, op 22 december te horen kreeg van de Israëlische militaire rechtbank. Mohammed is geen uitzondering. Momenteel worden honderden Palestijnen vastgehouden in administratieve detentiecentra zonder op d ...

In twee roadmovies brengen Syrische filmmakers de val van de revolutionaire Syrische droom in beeld. In beide films keren de regisseurs terug naar hun land, waarbij ze een zelden vertoonde inkijk geven in de drama’s van de Syrische vrijheidsdenkers.

En dan besef je ineens dat die hoofddoek niet zoveel te maken heeft met onderdrukking of religie, maar dat de gewoontes hier nu eenmaal anders zijn.

Alvorens te vertrekken naar Iran, had men mij slechts één advies gegeven: wat je ook doet, praat niet over politiek. Alles wat ik schrijf, is dan ook enkel en alleen mijn eigen verdorven mening. Ik observeer maar wat.