5 miljoen gastarbeiders blijven onbeschermd in Zuidoost-Azië

Op de ASEAN-top van 9 maart haalden de gastarbeiders niet de agenda en dat zullen ze waarschijnlijk in mei ook niet doen. Op dit moment zijn er in de regio ongeveer 5 miljoen gastarbeiders. Singapore en Maleisië die het grootste deel van de gastarbeiders tewerk stellen, staan niet echt te springen om de gastarbeiders meer rechten te geven en daarmee staan ze lijnrecht tegenover Indonesië en de Filippijnen die de meeste gastarbeiders leveren.

De economieën van Singapore en Maleisië zijn grotendeels afhankelijk van gastarbeiders. Volgens getuigenissen onder andere op CNN zijn de gastarbeiders in Singapore tweederangsburgers. Ze worden slecht of soms zelfs niet betaald. Hun levensomstandigheden zijn erbarmelijk. Daarbij zijn ze ook vaak het slachtoffer van fysiek en seksueel geweld met soms een dodelijke afloop. Omdat ze niet door de wet beschermd zijn, is naar de rechter stappen voor hen meestal geen optie. In de paar gevallen dat ze het toch deden, werden de gastarbeiders zelf veroordeeld.

Volgens Amnesty International is de situatie in Maleisië niet veel beter. Maar niet enkel de situatie ter plaatse is schrijnend. Om daar te mogen werken hebben ze een paspoort een vergunning en vaak ook training nodig. Daarvoor moeten ze vaak grote sommen neer tellen aan wervingsbureaus.

Verklaring

In 2007 tekenden de ASEAN-landen een verklaring die de bescherming van gastarbeiders zou waarborgen. Ze was niet bindend, maar voorzag wel een comité dat zou toezien op de effectieve implementatie van de afspraken. Eind 2009 stelden Indonesië en de Filippijnen voor om die verklaring in een echt bindend verdrag te gieten. Daardoor zouden de gastarbeiders in heel de regio kunnen genieten van enkele basisrechten. Singapore en Maleisië, de twee landen met de meeste gastarbeiders, zijn tegen dat wettelijke kader. Daarom proberen ze het zoveel van de officiële ASEAN-agenda te weren. 

ASEAN is een samenwerking op cultureel, politiek en economisch vlak van tien landen in Zuidoost-Azië (Brunei, Cambodja, de Filippijnen, Indonesië, Laos, Maleisië, Myanmar, Singapore, Thailand en Vietnam).