8500 kilometer in de voetsporen van de Inca's
De niet aflatende ijver van een groepje wandelaars heeft geleid tot een grootschalig project om de Capac Ñan, de grote weg van de Inca’s, opnieuw begaanbaar te maken. Het 500 jaar oude wegennet van de Inca’s moet niet onderdoen voor dat van de Romeinen en maakt afgelegen regio’ toegankelijk voor een ecologisch duurzame vorm van toerisme.
Abraham Lama . 3 december 2003
De Capac Ñan loopt van Colombia door Ecuador, Bolivia, Peru en Argentinië tot in Chili. Hij vormt de ruggengraat van een netwerk van 30.000 kilometer wandelwegen dat alle delen van het Incarijk met elkaar verbond. De route loopt door valleien en hoogvlaktes van de Andes, tussen 1000 en 4500 meter boven zeeniveau. 442 kilometer loopt door acht verschillende natuurgebieden. De weg biedt schitterende vergezichten en heeft op sommige plaatsen een monumentale breedte van vijftien meter.
De incawegen moeten niet onderdoen voor de Romeinse heirbanen. Wanneer we het netwerk zouden verplaatsen naar Afrika, zou het zich uitstrekken van Kaapstad tot Zuid-Frankrijk, zo verklaarde Miguel Pellerano van de World Conservation Union (UICN) in september op de wereldconferentie over natuurparken in Durban. Het UICN beheert het project samen met het VN-milieuprogramma UNEP en Conservation International (CI).
Een van de geestelijke vaders van het initiatief is Ricardo Espinosa, een Peruaan die nationaal als wandelende eenzaat bekend werd omdat hij in 1995 de volledige kustlijn van het land afliep. Espinosa kreeg toen van gewone dorpelingen de suggestie om hetzelfde nog een te proberen met de incaroute. In 1999 legde hij 3000 kilometer af tussen Quito en La Paz.
De Inca’s hadden geen trekdieren en dus ook geen karren. Hun wegen zijn dus gemaakt voor wandelaars. Wanneer we ze bewandelen kijken we op dezelfde manier als hen tegen de wereld aan, zegt Espinosa, Sommige stukken zijn nog altijd in gebruik. Andere etappes zijn aan restauratie toe, maar blijven herkenbaar.
Espinosa wil beginnen met enkele trajecten in het noorden en het centrum van Peru, als pilootproject voor ecotoerisme. De dorpen die door de weg met elkaar worden verbonden moeten samen zorgen voor het onderhoud en de toeristische exploitatie, zodat reizigers kunnen overnachten en iets te eten krijgen. Op die manier doen ook de inheemse volkeren, de afstammelingen van de Inca-ingenieurs, hun voordeel bij de herwaardering van hun erfgoed.
De incawegen moeten niet onderdoen voor de Romeinse heirbanen. Wanneer we het netwerk zouden verplaatsen naar Afrika, zou het zich uitstrekken van Kaapstad tot Zuid-Frankrijk, zo verklaarde Miguel Pellerano van de World Conservation Union (UICN) in september op de wereldconferentie over natuurparken in Durban. Het UICN beheert het project samen met het VN-milieuprogramma UNEP en Conservation International (CI).
Een van de geestelijke vaders van het initiatief is Ricardo Espinosa, een Peruaan die nationaal als wandelende eenzaat bekend werd omdat hij in 1995 de volledige kustlijn van het land afliep. Espinosa kreeg toen van gewone dorpelingen de suggestie om hetzelfde nog een te proberen met de incaroute. In 1999 legde hij 3000 kilometer af tussen Quito en La Paz.
De Inca’s hadden geen trekdieren en dus ook geen karren. Hun wegen zijn dus gemaakt voor wandelaars. Wanneer we ze bewandelen kijken we op dezelfde manier als hen tegen de wereld aan, zegt Espinosa, Sommige stukken zijn nog altijd in gebruik. Andere etappes zijn aan restauratie toe, maar blijven herkenbaar.
Espinosa wil beginnen met enkele trajecten in het noorden en het centrum van Peru, als pilootproject voor ecotoerisme. De dorpen die door de weg met elkaar worden verbonden moeten samen zorgen voor het onderhoud en de toeristische exploitatie, zodat reizigers kunnen overnachten en iets te eten krijgen. Op die manier doen ook de inheemse volkeren, de afstammelingen van de Inca-ingenieurs, hun voordeel bij de herwaardering van hun erfgoed.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2781 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Interview
-
Wereldblog
-
Nieuws
-
Nieuws
11.11.11
Search for Common Ground
Broederlijk Delen
Rikolto
Zebrastraat
Fairtrade Belgium
Memisa
Plan
WSM
Oxfam België
Handicap International
Artsen Zonder Vakantie
FOS
Unicef
Dokters van de wereld
Caritas Vlaanderen