"Aandoeningen door chemicaliën BP in Golf"

Op 5 augustus was Donny Mastler, een visser die ook aan boten werkt, in de haven van Dauphin Island. “Ik was er met mijn vriend Albert, en we werden allebei erg blootgesteld”, zegt hij, verwijzend naar de giftige die BP gebruikt om de olie af te breken. “We zagen allebei de grote witte bubbels op het wateroppervlak, die afkomstig zijn van afgebroken olie.”

Omdat hun ogen begonnen te tranen en ze een brand gevoel in de keel kregen, trok Albert zich terug in zijn truck en ging Mastler naar huis. “Daar gaf ik een bruin  goedje over, en ook mijn urine was bruin”, vertelt hij. “Later die avond zweette ik hevig en kreeg ik diarree. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt.”

Corexit

BP heeft twee producten gebruikt in de Golf: Corexit 9500 en Corexit 9527, twee producten andere landen zoals in Groot-Brittannië verboden zijn. Na de ramp werden 7,2 miljoen liter van het goedje verspreid in de Golf van Mexico. De stof komt het lichaam binnen via inademing, inslikken of contact met de huid of de ogen, met een hele waslijst van  mogelijke gevolgen: hoofdpijn, braken, diarree, buik- en borstpijn, irritatie van ogen, neus en longen, hoge bloeddruk, neurotoxische effecten, hartaandoeningen en ga zo maar door.

Hugh Kaufman, klokkenluider bij de Amerikaanse milieudienst EPA, schrikt niet van het verhaal van Mastler en veel andere bewoners in de Golf. “We hebben dolfijnen gezien die bloeden. Mensen die in de buurt werken hebben interne bloedingen. Wat betreft de ramp met de Exxon Valdez: de meeste mensen die toen met de chemische stoffen werkten zijn nu overleden. Ze sterven gemiddeld rond een leeftijd van vijftig. Het is er gevaarlijk. Het is een… economische bescherming voor BP, geen milieubescherming voor de bevolking.”

“Draconisch experiment”

Volgens BP zijn er stalen genomen van de lucht in de getroffen gebieden. Daaruit blijkt volgens het bedrijf dat “weinig of geen mensen blootgesteld worden aan concentraties van olie of chemicaliën die de gezondheid significant schade kunnen toebrengen.”

Maar veel wetenschappers en artsen zin het daar niet mee eens. “De chemicaliën die gebruikt zijn in het draconische experiment van BP bevatten solventen die olie, vet en rubber afbreken”, zegt Riki Ott, toxicoloog en mariene bioloog. “Mensen die op zee werkten na de ramp vertelden mij dat rubberen onderdelen van hun motoren uiteenvielen en frequent vervangen moesten worden. Duikers vertelden me dat het spul zich zelfs een weg door speciale duikpakken vrat.”.

“Het is dan ook niet verrassend dat de solventen berucht zijn voor hun schadelijkheid voor mensen, iets wat de medische gemeenschap al lang weet”, zegt hij. “Vooral omdat de solventen makkelijk het menselijk lichaam binnendringen.”

Ook de Amerikaanse overheid lijkt de zaak niet te vertrouwen. De strijdkrachten hebben beslist om trainingsvluchten weg te leiden van de Golf, en gezondheidsinstellingen raden hun medewerkers aan om gasmaskers te dragen op zee. Het Amerikaanse ministerie van Arbeid is alvast een studie op lange termijn gestart naar de gevolgen voor de arbeiders die meewerken aan de bestrijding van het olielek.

Intussen blijft het nieuwsberichten regenen over de schade die de chemicaliën hebben toegebracht. Op 5 augustus spoelden in St. Joseph’s Bay honderden dode vissen en krabben aan.