Amerikaanse onderzoekers schrikken van Iraanse schoolboeken

Het Hudson Institute, een neoconservatieve denktank in de VS die opkomt voor een agressief buitenlandbeleid, heeft voor zijn studie samengewerkt met het  
Centrum voor Vredestoezicht in het Midden-Oosten (CMIP), dat ideologisch op dezelfde lijn zit. ‘Iraanse schoolboeken bereiden kinderen voor op een mondiale jihad’, luidt de titel van het rapport.
“Het Iraanse regime indoctrineert zijn kinderen om in de naam van de islam oorlog te voeren tegen Israël en het Westen”, zegt Meyrav Wurmser, verantwoordelijk voor de afdeling Midden-Oostenbeleid bij het Hudson Institute. Volgens Arnon Groiss, onderzoeksdirecteur van het CMIP, schildert de studie “een alarmerend beeld van een extremistisch en irrationeel regime dat gefixeerd is op oorlog, zelfs als dat leidt tot zelfvernietiging”.
Het Freedom House, een niet-gouvernementele organisatie in Washington die de democratie in de wereld probeert te verspreiden, is niet zo vernietigend over de Iraanse pedagogie, maar heeft toch ook zware kritiek. Voor het rapport ‘Discriminatie en onverdraagzaamheid in Iraanse schoolboeken’ liet Freedom House 95 procent van al het Iraanse lesmateriaal onderzoeken, van de lagere school tot het einde van het secundair. De auteurs van Iraanse schoolboeken gaan uit van de “natuurlijke superioriteit” van de man en maken geen probleem van de discriminatie van vrouwen en minderheden, zegt de auteur van de studie, Saeed Peivandi. Peivandi is professor Sociologie aan de Universiteit Paris-8 in Frankrijk.

Twee en twee geweren is vier

Peivandi komt uit Iran en stond daar ooit zelf nog voor de schoolbanken. Het onderwijs werd toen zwaar beïnvloed door de oorlog tegen Irak (1980-1988). “Bij de lessen rekenen gaven we opdrachten in de trant van ‘Hoeveel geweren heb je als je twee geweren naast nog eens drie geweren legt’?” Maar intussen is er volgens Peivandi een einde gekomen aan de militarisering van de schoolboeken. Dat is volgens hem voor een deel te danken aan de hervormingen van de voormalige president Mohammad Khatami in de jaren 90. “Maar de verheerlijking van martelaren gaat voort”, waarschuwt Peivandi.
Peivandi is ervan overtuigd dat Iraanse scholieren en studenten geen vrede zullen nemen met de starre ideologie die het regime via het onderwijs probeert over te dragen. De van bovenaf opgelegde islamisering van de samenleving is volgens hem gedoemd om te mislukken. “De grote fout van het regime is dat het ervan uitgaat dat kinderen een onbeschreven blad zijn. Dat klopt niet. Scholieren gaan dynamisch om met lesmateriaal en sommige dingen blijven gewoon niet hangen. Dit soort van onderwijs kijkt alleen naar het verleden en heeft niets te maken met de toekomst.”
Het Freedom House publiceert het jaarlijkse “Freedom in the World”-rapport. Daarin worden landen gerangschikt naar de mate van burgerlijke en politieke vrijheid die er heerst. Volgens de Financial Times komt de organisatie ook in aanmerking voor de betoelaging van niet-gewelddadige clandestiene activiteiten in Iran door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.