Argentijnse dictatuur slokte tientallen kinderen op

“Het is triestig, weerzinwekkend zelfs, om de apathie en onverschilligheid bij de beschuldigden te zien. Ze sliepen terwijl het rapport van de procureur werd voorgelezen”, zegt de 91-jarige Rosa Roisinblit, ondervoorzitter van de Grootmoeders van de Plaza de Mayo, de eiser in deze zaak.

Op de beklaagdenbank zitten acht mensen, onder wie voormalig dictator Jorge Rafael Videla (85). Tijdens de openingszitting gisteren (maandag) dutte hij in tegen de schouder van een andere beklaagde.

De acht worden beschuldigd van ontvoering, opsluiting, verdwijning en identiteitsverwisseling van 34 kinderen die destijds jonger waren dan tien jaar. De kinderen waren in gevangenschap geboren, hun moeders zaten in clandestiene gevangenissen.

Voldoende bewijzen

“Er zijn meer dan voldoende elementen om te bewijzen dat er een systematisch plan bestond om zich de kinderen toe te eigenen”, zegt Roisinblit.

Ze verwacht dat de beschuldigden levenslang krijgen. Videla werd al tweemaal tot levenslang veroordeeld voor andere mensenrechtenschendingen.

Roisinblits dochter Patricia verdween in 1978 toen die acht maanden zwanger was. Onlangs raakte bekend dat ze een jongen ter wereld had gebracht in de Mechanicaschool van de Marine (ESMA), het beruchte detentie- en martelcentrum in Buenos Aires. De jongen had een andere identiteit gekregen.

Vijfhonderd kinderen

De organisatie Grootmoeders van de Plaza de Mayo ontstond in de jaren zeventig als een afdeling van de Moeders van de Plaza de Mayo. De grootmoeders eisten dat hun kleinkinderen werden teruggegeven.

Volgens de organisatie zijn ongeveer vijfhonderd minderjarigen verdwenen tijdens de repressie. Velen werden in gevangenschap geboren, anderen werden samen met hun ouders ontvoerd, van sommige kinderen vermoedt men dat ze gedood werden.

102 mensen hebben hun oorspronkelijke identiteit ondertussen teruggekregen. De meesten waren terechtgekomen bij agenten van de repressie, die hun naam hadden veranderd en hen als hun biologische kinderen hadden opgevoed. Sommigen werden te goeder trouw geadopteerd.

Van de 34 gevallen waar het in dit proces om draait, zijn sommigen nog steeds vermist, onder hen de kleinzoon van Estela de Carlotto, voorzitter van de Grootmoeders. Een van de kinderen die zijn teruggevonden, is de kleindochter van de bekende dichter Juan Gelman.

Pas eind jaren negentig slaagden de Grootmoeders erin de kinderroof als een misdaad tegen de mensheid te laten behandelen.
De verwachting is dat het proces acht maanden duurt.