Bange marines zaaien terreur in Irak

Yassir, een jongetje van tien, richtte een plastic geweer naar een voorbijrijdende Amerikaanse patrouille in Fallujah en riep “pang, pang.” De soldaten zetten Yassir achterna en sloegen het huis van zijn familie kort en klein. Yassir en zijn oom kregen een pak rammel. Maar ze mogen van geluk spreken dat ze het er levend afbrachten.

Op de kerkhoven van Fallujah en in massagraven aan de rand van de stad liggen meer dan vijfduizend burgers die gedood werden door Amerikaanse soldaten, zegt het Studiecentrum voor Mensenrechten en Democratie, een organisatie uit Fallujah. “De helft daarvan zijn vrouwen, kinderen en bejaarden”, schat de co-directeur van de organisatie, Mohamad Tareq al-Deraji.

“De Amerikaanse soldaten hier zijn doosbang”, zegt al-Dyni. En soldaten waarbij de stoppen doorslaan, zitten volgens hem achter de wreedste wandaden.

De Iraakse politie zegt dat er gemiddeld vijf aanslagen per dag worden uitgevoerd tegen Amerikaanse soldaten in Fallujah. Bij ongeveer evenveel aanslagen zijn de Iraakse ordediensten het mikpunt.

Het Amerikaanse leger reageert wild op de aanvallen. Onlangs zetten de Amerikaanse militairen verscheidene wijken in Fallujah twee weken zonder stroom nadat onder vuur waren genomen door sluipschutters. “Ze straffen de burgers omdat ze er niet in slagen zichzelf te beschermen”, zegt een inwoner van de wijk Thubbat.

Gevaarlijker nog zijn soldaten die de vinger te los aan de trekker hebben of die zich te buiten gaan aan folteringen. “Ze vroegen me honderd keer hoe de rebellen aan hun wapens komen,” zegt een 35-jarige inwoner die vorige maand samen met tientallen andere mensen werd opgepakt bij een Amerikaanse raid in de
Mualliminwijk. “Ze maakten me uit voor rotte vis. Ik hoorde jongere arrestanten schreeuwen bij folteringen. ‘Ik weet het niet, ik weet het niet’, riepen ze, waarschijnlijk een antwoord op dezelfde vraag die ik kreeg.”

Nogal wat Amerikaanse soldaten die door het lint gaan, lijden waarschijnlijk aan een vorm van het post-traumatische stressyndroom, een geheel van aandoeningen die optreden na extreme psychische belasting. Het Amerikaanse ministerie van Defensie gaf bevelhebbers in Irak vorige maand de toelating soldaten die slechts in geringe mate aan dat syndroom lijden of aan de beterhand lijken, toch in te zetten.

“Dat is belachelijk”, verklaarde Steve Robinson van de veteranenorganisatie Veterans for America vorige week aan IPS. “Ik zou geen soldaten een geweer geven en in mijn team opnemen die slaapmiddelen of andere psychofarmaca moeten slikken. Ze zijn een gevaar voor zichzelf en voor anderen. Maar blijkbaar denkt de legerleiding daar anders over.”