Bescherming tropische bossen “goedkope remedie tegen klimaatverandering”

Het idee is simpel: rijke landen betalen ontwikkelingslanden of landeigenaars in Afrika, Azië of Latijns-Amerika om beboste gebieden niet te ontginnen voor de landbouw. Ongeveer een vierde van de totale menselijke uitstoot aan broeikasgassen wordt immers veroorzaakt door het omhakken van bomen en het platbranden van bossen in de tropen.

Goedkoop

De onderzoekers hebben drie verschillende modellen gebruikt om een kostprijs te plakken op elke ton koolstof die niet in de atmosfeer wordt gejaagd door stukken tropisch woud te laten staan. De resultaten, die eind vorige week werden gepubliceerd op de website van het Amerikaanse vakblad ‘Proceedings of the National Academy of Sciences’, zijn gelijklopend. Met een investering van een 400 miljoen tot 1,7 miljard dollar kunnen rijke landen de komende 25 jaar per jaar de uitstoot van ongeveer een half miljard ton koolstofdioxide voorkomen. Daarmee zou ook een tiende van de tropische ontbossing uitblijven die verwacht wordt.
Om de ontbossing te halveren en dus nog veel meer uitstoot te voorkomen, is 17 tot 28 miljard dollar per jaar nodig. Om gelijke hoeveelheden emissies door het verkeer of de industrie te voorkomen, zijn veel zwaardere investeringen nodig, zeggen de onderzoekers. Een bijkomend voordeel is dat er een aanzienlijke stroom bijkomend geld van de rijke landen naar ontwikkelingslanden zou vloeien. Ter vergelijking: de totale internationale ontwikkelingshulp bedroeg in 2007 ongeveer 104 miljard dollar.
Tegelijk wordt de ontbossing in de tropen afgeremd. Dat is hard nodig: per jaar verdwijnt daar nog altijd ongeveer 13 miljoen hectare bossen. Dat gaat ten koste van de oorspronkelijke bewoners van die gebieden en van de uitzonderlijk rijke flora en fauna in die streken.

Niet nieuw

Ontbossing verhinderen om het klimaat te redden is geen nieuw idee. Er is al sprake van in het protocol van Kyoto, en in 2005 stelden Costa Rica en Papoea-Nieuw-Guinea voor een internationale regeling voor om landen die hun bossen laten staan, uitstootkredieten toe te kennen. Brazilië en de Wereldbank hebben ook al investeringsfondsen aangekondigd die voor dergelijke doelstellingen geld kunnen kanaliseren. Maar een doorbraak blijft voorlopig uit.
De nieuwe berekeningen van de drie onderzoeksteams kunnen nuttig blijken bij de onderhandelingen over een nieuw international verdrag om de uitstoot van broeikasgassen aan banden te leggen. Het protocol van Kytoto loopt af in 2012, en iedereen is het over eens dat de uitstoot de volgende decennia nog veel verder zal moeten worden teruggeschroefd.
Papoea-Nieuw-Guinea, Bolivia, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Chili, Congo-Brazzaville en Costa Rica vergaderen vandaag en morgen (28-29 juli) in Bolivia over een ontwerptekst over het thema die zal worden voorgelegd op de volgende internationale klimaattop in augustus Accra. De zes landen hebben een Coalitie van Regenwoudlanden opgericht.