Biogroenten uit de sloppenwijk

Veel van de tuiniers zijn op weg gezet door Abalimi (Xhosa voor “de planters”), een plaatselijke hulporganisatie. Abalimi geeft beginners gratis hun eerste zaden, compost en een opleiding van twee maanden. Het stadsbestuur stelt lapjes grond ter beschikking en het ministerie van Landbouw heeft op sommige plaatsen waterputten laten aanleggen.

“Honger is het belangrijkste wat mensen beweegt om onze hulp in te roepen”, zegt Rob Small, de stichter van Abalimi. Verse groenten van de markt zijn onbetaalbaar voor de meeste bewoners van de townships. Een eigen tuintje, al is het maar enkele vierkante meter groot, biedt een oplossing.

Eenvoudiger en goedkoper

Nomonde Ndamane, een vrouw van 73, houdt met de bonen, courgettes, tomaten en basilicum die ze oogst acht familieleden gezond en helpt ook vijf buren die aan aids lijden. “Het is belangrijks dat aidslijders elke dag verse groenten binnenkrijgen”, weet Nomonde. “Maar een kool kost 14 rand (één euro) en een kilo citroenen 10 rand (70 eurocent).”

Abalimi heeft de voorbije 25 jaar al honderd gemeenschapstuinen en meer dan tweeduizend private moestuintjes helpen opstarten. De keuze voor biologische productie is niet alleen door ethische overwegingen ingegeven, geeft Small toe. “Het is ook eenvoudiger en minder duur. Veel mensen hier kunnen niet lezen. Dan is werken met pesticiden en kunstmest moeilijk. Met compost kan iedereen overweg.”

Wat de producenten zelf niet verbruiken, gaat sinds vorig jaar via Abalimi naar biowinkels in de stad. Sinds eind 2008 heeft de organisatie ook individuele klanten in Kaapstad. Er hebben nu al 120 stedelingen ingetekend op een groenteabonnement met wekelijkse leveringen. De winst vloeit terug naar de producenten.

De afzetmogelijkheden blijven groeien. Tussen 2003 en 2007 zijn de verkoopcijfers van bioproducten in Zuid-Afrika vertachtigvoudigd.
(InfoSud/IPS)