Dossier allochtonen in de politiek

Klik op de foto’s of de titeltjes hieronder om de verschillende artikels te lezen.

‘Wij hebben de lijsten gekleurd. Meer niet’
De eerste keer dat allochtonen aan de politiek deelnamen is ondertussen meer dan twee decennia geleden. Op 14 oktober zullen we ongetwijfeld nieuwe namen en nieuwe gezichten ontdekken. Maar hoe kijken allochtonen zelf naar politici met een Marokkaanse of een Turkse achtergrond? Wat heeft hun deelname aan de politiek opgeleverd? En garanderen allochtone politici dat de allochtone stem wordt gehoord? MO*redactrice Samira Bendadi zoekt de antwoorden in dit essay.

‘Alibipolitici veroorzaken kater bij allochtone gemeenschap’
De aanwezigheid van een groeiend aantal politici met vreemde roots wordt door velen gezien als een teken van een geslaagd diversiteitsbeleid, van een geslaagde integratie zelfs. Voor allochtonen zelf blijft het gevoel niet vertegenwoordigd te zijn en dus geen stem te hebben zo goed als algemeen. MO.be brengt een serie interviews met enkele politici om klaarheid te scheppen. Meyrem Almaci, lijsttrekker Groen-Antwerpen, bijt de spits af.

‘De alibi-ali’s, die fase hebben we al gehad’
Na Groen-boegbeeld Meyrem Almaci is het de beurt aan Mohamed Ridouani, SP.A schepen Personeelszaken, Leefmilieu, Onderwijs, en Diversiteit in Leuven, om zijn visie over de ‘politieke waarde’ van allochtone politici te geven.

Allochtone politicus moet een klokkenluider zijn
Een allochtone politicus moet zich vooral verbonden voelen met de gemeenschap waarin hij leeft. Het algemeen belang moet altijd primeren. Daarom kan hij nooit louter en alleen de allochtone gemeenschap dienen. Dat is de stelling van Mouchi M. Mhaouchi, kandidaat bij de komende gemeenteraadsverkiezingen voor de N-VA in Wilrijk. Hiermee mengt hij zich in het debat rond allochtone politici op MO.be.