Economische crisis doet Ecuador leeglopenMIGRATIE

Een grote golf sloeg tegen ons aan en de boot begon te zinken. Middenin de paniek klom ik uit het ruim naar het dek en probeerde me daar vast te houden, maar een nieuwe golf sloeg me overboord. Alles was donker en ik hoorde schreeuwen, vertelt Segundo Morán Cabrera. Hij is een van de negen Ecuadoranen die op 14 augustus door een vissersloep voor de Colombiaanse kust uit zee werden gevist.

Tot dit weekend werd er nog steeds naar overlevenden gezocht. Maar alles wijst erop dat van de meer dan 100 passagiers van een bootje met plaats voor 15 mensen, slechts negen het kunnen navertellen. Cabrera en nog zes mannen en twee vrouwen klampten zich 28 uur lang vast aan een boei en watertanks. Ze waren ingescheept in de noordwestelijke provincie Esmeraldas met bestemming Guatemala, van waaruit ze over land de Verenigde Staten wilden bereiken. Maar het overladen bootje zonk voor de Colombiaanse kust.

De meeste van de verdronken emigranten komt uit extreem arme regio’s in het zuiden van Ecuador, waar zes op tien mensen familieleden in het buitenland hebben. In de provincies Azuay, Cañar en Loja zijn intussen zoveel leden van de actieve bevolking vertrokken dat arbeiders er bijna dubbel zo veel verdienen als in de rest van het land.

Dat ze talrijk zijn, de Ecuadoraanse bootvluchtelingen, werd vorige week vrijdag nog eens onderstreept. Toen onderschepte de kustwacht van de Verenigde Staten een Ecuadoraanse vissersloep met 166 migranten. Naar verluidt verlaten maandelijks meer dan 15 overladen boten vol gelukszoekers clandestiene havens in Ecuador. De passagiers betalen de mensenhandelaars of coyotes 5.000 tot 10.000 dollar per persoon voor de overtocht - geleend geld dat de achtergebleven familieleden moeten terugbetalen. Geschat wordt dat vijftig mensen per maand de allerhoogste prijs betalen: zij verdrinken. Van diegenen die het halen wordt nog eens een duizendtal gevat door de kustwacht van de VS of door de Centraal-Amerikaanse autoriteiten en teruggestuurd naar Ecuador.

De overheid is vastbesloten de mensenhandel te bestrijden, zei president Alfredo Palacio naar aanleiding van de recente catastrofe. Maar dat zegt de overheid elke keer als er slachtoffers vallen - en toch werd geen enkele ‘coyote’ ooit gearresteerd. Volgens parlementslid Myriam Garcés, lid van de Parlementaire Mensenrechtencommissie, komt er nu wel een nieuwe wet die de straffen optrekt. Mensenrechtenorganisaties blijven zeggen dat de overheid faalt en wijzen op het trauma bij kinderen en jongeren van wie een of beide ouders naar het buitenland vertrekt. In de regel emigreren Ecuadoranen niet met de hele familie, maar gaat vader of moeder alleen.

De Ecuadoranen verlaten hun land omwille van de aanhoudende economische crisis. Vervolgens worden ze zelf een belangrijke steun voor de Ecuadoriaanse economie en doen ze de nationale werkloosheid dalen, zegt economisch analist Alberto Acosta. De Centrale Bank rekende voor dat het geld dat de migranten naar hun familie thuis sturen, van 60 miljoen euro in 1990 steeg tot 1,14 miljard euro in 2004. Dat is meer dan de buitenlandse directe investeringen of de olie-inkomsten of de export van bananen, garnalen, koffie, cacao en tonijn samen. Het is ook drie keer zoveel als de sociale investeringen van de overheid, en het dubbele van het bedrag dat Ecuador jaarlijks aan ontwikkelingssteun ontvangt. (ADR/MM)