Economische groei dempt kloof tussen arm en rijk niet

De Argentijnse economie groeide in 2003 met 8,8 procent en vorig jaar zelfs met 9 procent. Die prestaties doen de werkloosheid en de armoede slinken. Maar de sociale ongelijkheid blijft. De rijkste tien procent van de Argentijnen bezat eind vorig jaar 29 keer meer dan de armste 10 procent van de bevolking - nagenoeg dezelfde verhouding als tijdens het hoogtepunt van de crisis.

Binnen de regering is daarover een grote discussie aan de gang, zegt een hoge regeringsmedewerker die anoniem wil blijven. We weten dat economische groei niet volstaat als we de verdeling van die rijkdom niet aanpakken.

Eind 2001 stuikte de Argentijnse economie na een aanslepende recessie helemaal in elkaar. Maar de ergste economische crisis die het land ooit meemaakte, is intussen alweer geschiedenis.

Het herstel is indrukwekkend. In de tweede helft van 2002 piekte de werkloosheid naar 24,1 procent, maar eind vorig jaar zat nog maar 12,1 percent van de actieve bevolking zonder werk. In het diepst van de crisis dook 57,5 procent van de Argentijnen onder de armoedegrens, eind 2004 was dat aandeel geslonken tot iets meer dan 40 procent. De Argentijnse export, investeringen en consumptie stijgen. En de regering slaagde er dit jaar ook in de buitenlandse schulden te herschikken die het land in 2001 niet meer afbetalen kon.

Kan dat succesverhaal ook leiden tot een meer evenwichtige verdeling van de welvaart? Argentinië moet de rijken meer belastingen doen betalen, vindt Claudio Lozano, een econoom van de vakbondskoepel CTA. Daarnaast moet de regering volgens hem een ontwikkelingsstrategie uitwerken die de hele samenleving vooruit helpt, en niet alleen de sectoren die sowieso snel groeien. De winst die de groei daar oplevert, sijpelt immers niet door naar de rest van de economie.

Een andere econoom, Leonardo Gasparini van de Universiteit van La Plata, wil bijkomende maatregelen zien op het vlak van onderwijs, arbeid en gezondheidszorg. Via die vormen van armoedebestrijding moet de regering volgens hem overschakelen naar een meer evenwichtig ontwikkelingsmodel.

Intussen maken sommige experts zich wel zorgen over de duurzaamheid van het Argentijnse herstel. De goede resultaten zijn immers voor een groot deel te danken aan de toename van de export van landbouwproducten waarvan de prijzen in de lift zitten. Maar volgens Felisa Miceli, de voorzitter van de staatsbank Banco Nación, is de groei van de voorbije twee jaar meer dan een gewoon herstel. Miceli oordeelt wel dat de regering moet uitkijken voor flessenhalzen die de verdere groei kunnen afremmen.

Argentinië moet volgens haar voldoende investeren in zijn transport- en energie-infrastructuur en een oplossing vinden voor het gebrek aan goed opgeleide arbeiders. Miceli vindt ook dat de regering het belastingsstelsel moet hervormen en iets moet doen aan de sterke concentratie van economische beslissingmacht in Argentinië. Ook de herverdeling van het inkomen vormt voor haar een prioriteit. Miceli gelooft dat dat laatste probleem moeilijk op korte termijn kan worden opgelost, maar maakt zich sterk dat het thema op de agenda van de regering-Kirchner staat. (PD/MM)