Feministen wachten op mevrouw de secretaris-generaal

De vraag is niet of vrouwen het er beter af zouden brengen aan het hoofd van de VN, de vraag is waarom er sinds de oprichting van de organisatie 60 jaar geleden nog nooit een vrouwelijke kandidaat in overweging genomen is, zegt Taina Bien-Aimé, de directeur van Equality Now. Er zijn toch genoeg lidstaten die beloofd hebben voor kansengelijkheid te zorgen binnen de VN?

Equality Now heeft een lijst klaar met 18 vrouwen die de taak aan zouden kunnen. Het gaat om voormalige of nog actieve staatshoofden, ministers en hoge VN-functionarissen. Bekende namen zijn onder meer Nobelprijswinnaar en Birmaans oppositieleider Aung San Suu Kyi, de Letse president Vaira Vike-Freiberga en Hoog Commissaris voor de Mensenrechten van de VN Louise Arbour uit Canada.

Officieel is het de Algemene Vergadering van de VN die de secretaris-generaal benoemt, op voordracht van de Veiligheidsraad. De traditie wil elk continent om beurt een VN-baas levert. Volgens die informele afspraak is nu Azië aan de beurt. Naast Aung San Suu Kyi heeft Equality Now nog twee Aziatische suggesties: de voormalige directeur van het VN-Bevolkingsfonds, Nafis Sadik uit Pakistan, en de voormalige Filipijnse senaatsvoorzitter Leticia Shahani. Maar tot dusver wordt er in VN-kringen enkel over mannelijke kanshebbers gepraat.

De VN kunnen niet zomaar doen alsof hun neus bloedt, zegt Equality Now. Tien jaar geleden keurden op de VN-vrouwenconferentie in Peking 189 landen een actieplatform over gelijkberechtiging goed. Die tekst roept de VN-lidstaten onder meer op mechanismen te ontwerpen om vrouwelijke kandidaten te krijgen voor de hoge functies binnen de VN.

Volgens Equality Now bestaat dat mechanisme nog altijd niet. De organisatie klaagt ook aan dat het proces om tot een nieuwe secretaris-generaal te komen, heel ondoorzichtig is.

Louise Arbour, één van de vrouwen op de lijst, is blij met de campagne maar denkt dat het nog vijf à tien jaar zal duren vooraleer de VN klaar zijn voor een vrouwelijke secretaris-generaal.

Als het dan zover is, zal de keuze voor een vrouw een sterke signaalfunctie hebben in heel de wereld, denkt Arbour. Het simpele feit een vrouw aan de top te hebben laat jonge vrouwen zien dat er plaats voor hen is in leidinggevende functies, en schept ook een beeld van een wereld die rechtvaardiger en gelijker is en waar de macht niet gegijzeld wordt door een enkelen.

Momenteel is iets meer dan een derde van het VN-personeel vrouw. En tussen de 37 onder-secretarissen-generaal, het op één na hoogste niveau, zitten maar zes vrouwen. De VN kunnen er niet mee volstaan elk jaar te klagen dat het zo moeilijk is vooruitgang te boeken in de richting van een gelijke vertegenwoordiging van mannen en vrouwen in hun secretariaat, vindt Taina Bien-Aimé. (PD)