Frankrijk in actie tegen gedwongen huwelijken

Fatia (23) werd gedwongen te trouwen met een man waar ze niet van hield. Toen mijn moeder merkte dat ik niet wilde trouwen met de man die ze voor me had uitgezocht, zei ze: Je trouwt met hem, of je bent mijn dochter niet meer, zegt Fatia. Niemand bekommerde zich om mijn gevoelens. Ik kende hem amper en ik was bang voor hem. Het was vreselijk om met hem getrouwd te zijn.

Fatia werd in dezelfde tijd verliefd op iemand anders. Die situatie duurde een paar maanden. Toen besloot Fatia’s moeder zich er uiteindelijk toch mee te bemoeien. Ze sprak met de echtgenoot van haar dochter en na een lang dispuut werd besloten het huwelijk te beëindigen. Fatia is inmiddels getrouwd met de man waar ze van houdt. Geen perfecte relatie, zegt ze, maar hier heeft ze tenminste zelf voor gekozen.

Volgens officiële schattingen lopen in Frankrijk ongeveer 100.000 jonge allochtone vrouwen het risico om door hun familie tot een huwelijk gedwongen te worden. Het Franse parlement nam deze maand unaniem een wet aan die huwelijken van vrouwen jonger dan achttien jaar verbiedt. In de wet is tevens een proefperiode van twee jaar vastgelegd, waarin het huwelijk ontbonden kan worden. Daarnaast wordt extra geld uitgetrokken voor voorlichting op scholen, begeleiding en opvang voor vrouwen die een gedwongen huwelijk ontvluchten.

We hopen dat deze wet geweld binnen gezinnen en schending van de rechten van vrouwen tegengaat, zei minister van Justitie Pascal Clement tijdens het parlementaire debat. Khadija Aram, voorzitter van Femmes de Trappes et d’Ailleurs, een organisatie in buitenwijk Trappes in Zuid-Parijs, verwacht echter dat de wet gedwongen huwelijke niet kan tegenhouden. Alleen moeders kunnen dat. Als de oudere vrouwen in de familie niet beseffen dat het fout is om een meisje tot een huwelijk te dwingen, dan blijft de wet een dode letter, zegt ze.

Gedwongen huwelijken zijn gebruikelijk in de Magreblanden, maar ook in andere landen in Afrika bezuiden de Sahara en Azië. Onze moeders en grootmoeders zijn op die manier uitgehuwelijkt. Hoewel ze dat vaak onaangenaam vonden, heerst nu eenmaal het idee dat het zo hoort, ook bij hun eigen kinderen en kleinkinderen, zegt Aram. Ze constateert echter wel het begin van een omslag in denken. Ik hoor steeds vaker tragische verhalen van vrouwen over hun gedwongen huwelijk. Zij zeggen dat ze hun dochters dat niet willen aandoen.