“Gebroken beloften kosten mensenlevens”

In achttien van de 27 EU-landen ging het hulpcijfer in 2007 naar beneden. België behoorde samen met Frankrijk en Groot-Brittannië tot de landen waar de hulp het snelste kromp: tussen10 en 30 procent. Als de trend zich doorzet, zal de EU in 2010 75 miljard euro minder hulp geven dan beloofd. Volgens Concord brengt het gebrek aan financiële middelen de realisering van de VN-Millenniumdoelen tegen 2015 in gevaar.
“Gebroken beloften kosten mensenlevens”, zei Moussa Faye van de Senegalese afdeling van de hulporganisatie ActionAid. “Als je in Senegal woont, waar één kind op acht sterft voor zijn vijfde levensjaar, kan hulp het verschil betekenen tussen leven of dood.”
Concord dringt erop aan dat de Europese ministers van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking zich op hun vergadering volgende week dinsdag akkoord verklaren met wettelijk bindende afspraken over een tijdschema om de beloofde hulpinspanningen te realiseren.
Groot-Brittannië, Ierland, de Scandinavische landen, België en Nederland hebben laten verstaan dat ze daarvoor gewonnen zijn. De meeste andere Europese regeringen zijn tegen bindende afspraken, waaronder de zwaargewichten Duitsland en Frankrijk, dat in de tweede helft van 2008 EU-voorzitter is.

Valse cijfers

Concord vindt bovendien dat de Europese regeringen hun cijfers opblazen met uitgaven die eigenlijk niet bijdragen tot armoedebestrijding. Vijf miljard van de 46 miljard euro die Europa in 2007 uitgaf aan ontwikkelingssamenwerking waren schuldkwijtscheldingen. Ngo’s vragen al langer dat die operaties niet zouden worden meegeteld als officiële hulp.
Spanje en Nederland bijvoorbeeld tellen de kwijtschelding van exportkredieten mee als hulp. Die kredieten werden ooit toegekend aan Spaanse en Nederlandse bedrijven om hen te beschermen tegen het financiële risico dat ze lopen door te investeren in ontwikkelingslanden.
De hulpcijfers werden verder opgeblazen met 1,8 miljard euro uitgaven voor buitenlandse studenten in de Europese Unie. In Frankrijk en Duitsland maken die zelfs een tiende van de totale hulp uit. Volgens Concord zijn vooral de rijke landen gebaat bij die steun, omdat veel buitenlandse studenten na hun studies in Europa aan de slag gaan.
Ook de 850 miljoen euro voor de opvang van asielzoekers in Europa vindt geen genade in de ogen van de Europese ngo’s. “Tegenwoordig wordt het terugvliegen van vluchtelingen die in Europese detentiecentra zaten ook als hulp beschouwd”, zei Núria Molina van het Europese Netwerk voor Schuld en Ontwikkeling (Eurodad). “Dat is niet wat de Europese burgers verwachten.”
Molina maakt zich ook zorgen over het feit dat tot 40 procent van de Europese hulp gaat naar technische assistentie door consulenten, door opleidingen en onderzoek. “De technische hulp op zich is niet slecht. Maar ze is vaak te duur en weerspiegelt de politieke prioriteiten van de donorlanden.”
Uit het Concord-rapport blijkt dat de meeste contracten voor technische hulp worden toegekend aan Europese firma’s. De Britse regering kende bijvoorbeeld 80 procent van de contracten toe aan bedrijven uit eigen land.