Getemde Indiase olifant is vaak een ongelukkige olifant

Volgens R. Sukamar, voorzitter van het Centrum voor Ecologische Wetenschappen bij het Indian Institute of Science in Bangalore, zijn 3500 van de ongeveer 14.000 olifanten die wereldwijd in gevangenschap leven, in India te vinden.

Zowel de olifanten als hun trainers hebben het zwaar. In september 2008 doodde een opgetuigde olifant zijn mahout tijdens het wereldberoemde Dussehra-festival in Mysore, in de staat Karnataka,

Bij het feest, dat tien dagen duurt, dragen olifanten religieuze voorwerpen door de straat in een optocht van paarden, bands, orkesten en militairen. Tijdens het hoogtepunt van het feest wordt de overwinning van het goed op het kwaad gevierd.

Wrede methoden

Vandaag, zestig jaar nadat het koninkrijk Mysore opging in India, krijgen de festiviteiten steun van de staat om toeristen te trekken. Olifanten worden voor deze ceremonies van jongs af aan getraind met soms wrede methoden. Het werk van de mahouts is daarom erg gevaarlijk.
 
Voorafgaand aan een festival oefenen de olifanten met een replica van een gouden troon op hun rug. De replica weegt 750 kilo. Om het gewicht van het zaagselkussen, dat als buffer dient tussen de scherpe randen van de troon en de rug van de olifant, wordt een zandzak van 250 kilo in de troon gelegd.

Tijdens de training moeten de dieren kruitdampen inhaleren en wennen aan exploderend vuurwerk.

Nibha Namboodri, een dierenarts die nu olifantentemmer is, zegt dat ze het werk is gaan doen omdat ze “olifanten met compassie wil behandelen.”  “De training verschilt van staat tot staat en olifanten worden niet altijd wreed behandeld.”

In Kerala gebruiken mahouts bijvoorbeeld een kromme haak met een scherpe rand, die achter het oor van de olifant wordt gehaakt. Die pijnlijke techniek leidde tot de dood van tientallen mahouts, die door olifanten werden aangevallen.

Stress

“Tot vijf jaar geleden kwamen er elk jaar minstens tien mahouts om in Kerala. Het gedrag van de olifanten tijdens festivals komt deels voort uit stress, veroorzaakt door te zware belasting, slechte omstandigheden en gebrek aan basisbehoeften zoals water, voedsel, beschutting, slaap en een sociaal leven”, zegt Namboodri.

Mahouts werken elke dag van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Elke morgen bij zonsopgang volgen ze het spoor van de zware ketting die aan de achterpoot van de olifant is bevestigd. Ze sporen de olifant op in het bos en brengen hem terug naar het kamp.
De olifanten worden elke avond vrijgelaten om voedsel te zoeken in het bos. Vaak dwalen ze zo’n 12 tot 15 kilometer om de band met hun natuurlijke familie te hernieuwen. De mahout moet de olifant zoeken in een gebied met beren, wilde olifanten en giftige slangen.

Veel olifanten begroeten hun mahout dankbaar, omdat hij degene is die de zware ketting losmaakt. Maar er zijn ook olifanten die rebelleren tegen hun ‘ontvoerder’. Mahouts riskeren soms hun leven bij het ophalen van de olifanten.

Sociale dieren

De training is voor de olifanten traumatisch. Hoewel in gevangenschap voor voedsel wordt gezorgd en de dieren uit de handen van stropers blijven, raken ze wel hun natuurlijke habitat en mogelijkheid om te socialiseren met hun familie kwijt. Dat kan bij dieren die gewend zijn in kuddes te leven en te reizen, leiden tot stress.

Erger dan de training en het lot van de mahouts is wellicht dat duizenden olifanten dreigen de dood ingejaagd te worden, omdat de eeuwenoude traditie van olifantentemmen langzaam uitsterft. 

Prajna Chowtha, een vrouwelijke mahout in Bangalore, zegt dat ze de overgebleven gevangen olifanten misschien moeten laten afmaken als er in de toekomst geen mahouts meer zijn. Olifanten die leven in gevangenschap zijn vaak niet meer in staat samen te leven met hun wilde soortgenoten. Ze kunnen verstoten te worden uit de kudde of infecties overbrengen als gevolg van het contact met mensen.

Een hogeresolutiefoto is beschikbaar op: http://ipsnews.net/pictures/malini_1.jpg