Gewelddadige kinderen schokken Japan

Japan is van de kaart door een recente reeks moorden door jongeren. Vorige maand stelde het Japanse gerecht een zeventienjarige jongen officieel in staat van beschuldiging voor de moord op een leerkracht en het verwonden van twee andere onderwijzers. In augustus bekende een jongen van zestien dat hij zijn ouders had doodgestoken omdat ze hem herhaaldelijk sloegen en dwongen te werken. En in februari werd een vijftienjarige aangehouden die zijn oudere broer had neergestoken. De jongen verklaarde dat zijn broer hem al jaren pestte.

De Japanse overheid telde in 2004 meer dan 30.000 incidenten waarbij jongeren, soms niet ouder dan zes, zich gewelddadig gedroegen. Dat is een derde meer dan het jaar voordien. Met name het geweld tegen leerkrachten neemt fel toe. Leerlingen gooien stoelen naar hun leerkrachten of grijpen de man of vrouw vooraan bij de kleren.

Het toenemende geweld onder jongeren is een uiting van de sociale afbraak die de afgelopen jaren erger werd, zegt Keiko Okuchi. Zij is de directrice van Tokio Schule, een van Japans eerste scholen voor jongeren die het normale schoolsysteem de rug toekeren. Daarnaast runt Okuchi een kindertelefoon waar jongeren advies kunnen krijgen. We krijgen steeds meer kinderen die niemand hebben die naar hen luistert en hen helpt met problemen om te gaan, zegt ze.

Volwassenen weigeren hun autoritaire gedrag te wijzigen, oordeelt Kiyoko Masui van het CAP, een centrum voor de preventie van geweld tegen kinderen.

Anderen schuiven de schuld op gewelddadige computerspelletjes - Japanse kinderen gamen gemiddeld 3 uur per dag. Volgens onderzoek van prof. Takashi Sakamoto, Japans expert over onderwijshervorming met behulp van IT, kunnen kinderen die voortdurend op de computer spelen, daar negatief door worden beïnvloed. Hij denkt vooral aan games waarbij de speler alle anderen moet doodschieten.

Japan probeert daarom bepaalde spelletjes te verbieden. Verrassend genoeg vindt Sakamoto dat geen goed idee. Zijn onderzoek toont dat er ook games zijn die geen geweld uitlokken bij kinderen. Het gaat dan over computerspelletjes waarbij ‘goede’ bondgenoten elkaar helpen een gemeenschappelijke vijand te bestrijden. Sakamoto suggereert daarom softwarebedrijven te vragen alleen dat soort games te maken. (ADR,PD)