Groene longen van Dhaka teren weg

De aanhoudende plattelandsvlucht doet Dhaka uit zijn voegen barsten, en dat drijft ook de grondprijzen op. Ook parken vallen ten prooi aan projectontwikkelaars. Het stadsbestuur laat betijen of helpt zelfs een handje.

Eén van de belangrijkste groene longen van Dhaka is het 28 hectare grote Suhrawardy Uddayan, in het hart van de stad. Ooit was het een aantrekkingspool, maar nu loop je er liefst in een grote boog omheen, zegt Liaquat Al Farook, de directeur Planning van de Bangladesh Water Development Board. Overal slingert bouwmateriaal rond - in het park werd een reusachtig monument opgericht ter herdenking van de onafhankelijkheidsoorlog van 1971. Er hangen ook opdringerige venters, drugdealers en prostituees rond - voor velen nog een reden om het park te mijden.

Eén van de grote boosdoeners is de Dhaka City Corp (DCC), een instelling die mee verantwoordelijk is voor de stadsontwikkeling maar het duidelijk meer begrepen heeft op beton dan op groen. De DCC kan openbare grondstukken aan ondernemers verhuren en schrikt er niet voor terug ook parken en plantsoenen toe te wijzen. Van de 48 parken die de instelling beheert, blijken er al 8 helemaal verdwenen. Andere parken zijn nu veel kleiner dan ze volgens de officiële gegevens eigenlijk zouden moeten zijn. Sommige groene hoekjes zijn opgeofferd om er gemeenschapscentra of een moskee te bouwen, maar op andere plaatsen zijn markthallen opgetrokken - de huur die de handelaars betalen, doet de kassa van de DCC rinkelen.

Veel DCC-ambtenaren hebben enge banden met één van de twee grote partijen in het land - de regerende Nationalistische Partij van Bangladesh en de Awami-Liga die momenteel in de oppositie zit. Dat bestuurlijke willekeur een belangrijke factor is bij het verdwijnen van het groen in Dhaka, blijkt uit een schandaal rond de voormalige burgemeester, Mohammad Hanif. Die toverde een historisch park om tot een parkeerplaats voor gezinswagens, en shockeerde daarmee zelfs langjarige inwoners van Dhaka die al niet meer opkijken van alledaagse vormen van corruptie en machtsmisbruik. Kras is ook het geval van een park voor kinderen in de buurt van het luxehotel Sonargaon dat een groetenmarkt werd, of andere parken die alleen nog gebruikt mogen worden door de spelers van verscheidene grote voetbal- en cricketploegen. Talloze kinderen in de stad moeten dan maar binnen spelen.

De gewone burgers, die elke dag te kampen hebben met vervuiling en uitlaatgassen, zijn het slachtoffer, moppert leraar Mohammad Muhit. Volgens Mahfuz Anam, de hoofdredacteur van de ‘Daily Star’, komt alles wat in Dhaka in de naam van ontwikkeling wordt ondernomen, erop neer dat de stad steeds minder leefbaar wordt.

Sommige stedelingen nemen het niet langer dat al het groen uit hun omgeving verdwijnt of ontoegankelijk wordt, en een recent gerechtelijk vonnis biedt hun een sprankeltje hoop. In mei verplichtte een gerechtshof de DCC vijf parken waarvan de bestemming op onwettelijke wijze was veranderd, weer in hun vroegere glorie te herstellen en toegankelijk te maken voor het publiek. Op één van de perken werden auto’s hersteld, op andere plaatsen waren kantoren voor DCCV-ambtenaren en politici opgetrokken.