Grote bedrijven lopen warm voor energiebesparing

De Energy Saving Companies Organisation (ESCO) bundelt de krachten van drie groepen: energieproducenten, bouwbedrijven en kantoren en bedrijven die energiebesparende technologieën ontwikkelen. Ze investeren in energiebesparende technologie, maar betalen pas als die besparingen op hun eigen energiefactuur heeft opgeleverd. Het systeem slaat aan omdat er winst mee te maken valt, zegt Hirokazu Kisaki, energiespecialist bij ESCO. Er is de directe winst op de eigen energiefactuur, maar ook de voorspelde gigantische winsten in de sector van milieuvriendelijke producten en diensten.

95 Japanse ESCO-leden toonden hun resultaten op de drukbezochte handelsbeurs ExEnergy 2004 die Tokio in februari bezocht en die meer dan 50.000 bezoekers trok. Bank of Mitsubishi bijvoorbeeld tekende in 2002 een tienjarig contract met ESCO en noteert nu al een energiebesparing van 2,4 procent in het hoofdkantoor en 6,4 procent in een bijkantoor. De onderneming Obayashi sloot een overeenkomst met de stadsbestuur van Osaka om de airconditioning en verwarming van een groot publiek gebouw goedkoper te maken. Ze denken dat ze tot 30 procent energie zullen besparen, wat voor het stadsbestuur overeenkomt met een jaarlijkse besparing tot van 115.000 euro.

Sommige ESCO-leden bieden hun klanten garanties. Zo sloot het Japanse bouwbedrijf Kajima een overeenkomst met Kobelco Systems, dat energiebesparende technologie verkoopt. Kajima biedt technologie aan om de werkelijke energiebesparing in fabrieken en winkels te meten. De afspraak is dat als een klant de vooraf afgesproken kostenbesparing niet haalt, Kobelco het verschil bijpast.

Milieuactivisten, waaronder de Japanse afdeling van het Wereldnatuurfonds, vinden ESCO een drijvende kracht naar beperking van de uitstoot van broeikasgassen. WWF-Japan benadrukt wel dat dit soort systemen moet worden gecombineerd met strikte regelgeving over de constructie van kantoorgebouwen. Die moet de bedrijven blijven verplichten om energie te besparen.

Volgens het Kyotoprotocol moet Japan de uitstoot van broeikasgassen tussen 2008 en 2012 met zes procent terugdringen tegenover 1990. Het totale Japanse energieverbruik komt voor de helft op rekening van de industrie. Huishoudens en kleine ondernemingen verbruiken een kwart, en de bank- en dienstensector het overblijvende kwart.