Het einde van de wereld, weeral

Op de langste nacht van het jaar zal de zon ondergaan en nooit meer opkomen. De oude wijze Maya’s waarschuwden ons voor dit onheil, want deze dag stopt hun kalender.

We kregen al talrijke voortekens: de opwarming van de aarde, droogtes, financiële crises, oorlog. En wat dacht je van orkaan Sandy en de recente overstroming van New York?  We mogen ons verwachten aan zonnevlammen, kometenregens en invasies door aliens. Of massale vulkaanuitbarstingen, aardbevingen en tsunami’s.

Schuilen in een pornobunker

Bezorgde zielen vroegen NASA, het Amerikaanse ruimtevaartagentschap, of ze zichzelf, hun huisdieren en families niet beter zelf ombrengen. Gelukkig vind je op de website van de Antwerpse auteur Patrick Geryl een lijstje met benodigdheden om de apocalyps te overleven en kan je een plaatsje kopen in een versterkte bunker. 

Indien ook de pornosterren in hun Californische bunker overleven kan de nieuwe beschaving van Geryl zich alleszins nog te goed doen aan ‘films voor volwassenen’. Hoewel het niet echt duidelijk is of de pornostudio Pink Visuals effectief begonnen is aan de bouw van de bunker. Een goede marketing stunt was het alleszins wel.

Geld levert dit thema zeker op. Tussen de ontelbare websites, filmpjes en boeken omtrent dit onderwerp vind je ontelbare manieren om jezelf duizenden euro armer maken. Zelf al geloof je niet in de voorspelde catastrofes. Er is namelijk ook een grote markt bij de spirituele New Age beweging. 

Zij zien het einde van de wereld iets positiever in. Op 21 december zal een energiestraal uit de Melkweg de mensheid veranderen in een soort telepathisch superwezen, omringd door harmonie en vrede. Bugarach, een dorpje in de Franse Pyreneeën, lijkt de ideale plaats om deze energie te ontvangen. Of ontvoerd te worden door reddende aliens indien de apocalyps zich toch zou voltrekken.

De Westerse oorsprong van het einde van de wereld

Herinnert u zich Y2K nog, 31 december 1999? Apocalyptische voorspellingen zijn niet nieuw. Ze bestaan al minstens 2.500 jaar en maken tot vandaag deel uit van onze Westerse beschaving. Dit geloof in het nakende einde van de wereld vertelt dus misschien iets meer over onze eigen culturele achtergrond.

Zowel het christendom, het jodendom als de islam geloven in een eindtijd. Volgens deze religies  was er ook slechts één enkele schepping van de wereld op een specifiek moment. De tijd en gebeurtenissen die elkaar opvolgen gebeuren slechts één keer en wijzelf leven slechts één keer. Tussen het begin en het einde is er een rechte tijdslijn. Dit lineaire concept van tijd, en bijgevolg het geloof in een definitief einde in en van deze wereld, is vervlochten met de Abrahamitische religies. 

Deze religies zijn tevens de bakermat van de Westerse cultuur en wereldbeeld.  Het zijn echter zeker niet de enige religies of bewegingen die geloven in een einde der tijden. De naam van de New Age beweging verklapt het eigenlijk al.