IAO wil Myanmar voor Internationaal Gerechtshof

Myanmar staat op de agenda van het bestuur van de IAO, waar vertegenwoordigers zetelen van de arbeiders, de werkgevers en de regeringen. De drie partijen gaven uitdrukking aan hun “grote frustratie over het feit dat de regering van Myanmar het niet eens raakt over een mechanisme om iets te doen aan de klachten over dwangarbeid”.

Een onderzoekscommissie van de IAO kwam al in 1996 tot de conclusie dat dwangarbeid in Myanmar “systematisch en wijdverspreid” is. De gedwongen tewerkstelling van onder meer vrouwen en kinderen is in strijd met conventie 29 van de arbeidsorganisatie, die Myanmar in 1955 mee ondertekende.

In juni 2006 leek het even de goede kant op te gaan. De militaire regering kondigde de vrijlating van arbeidsactivist en advocaat Aye Myint aan schortte de gerechtelijke vervolging op van slachtoffers van dwangarbeid in de centrale regio van Aunglan die het gewaagd hadden zich bij de rechter te beklagen. In oktober 2006 sloeg de positieve stemming om. Myanmar weigerde in te gaan op drie eisen van de IAO, die onder meer vrije en vertrouwelijke toegang vroeg tot “klokkenluiders” inzake dwangarbeid.

Het bestuur van de IAO overweegt op haar volgende vergadering in maart 2007 naar het Internationaal Gerechtshof te stappen wanneer Myanmar niet opnieuw meewerkt. IAO-secretaris-generaal Juan Somavia kreeg groen licht om al het bewijsmateriaal inzake slavenarbeid in Myanmar over te maken aan de aanklager van het hof.

“We proberen het probleem nu al geruime tijd door dialoog op te lossen, maar de boodschap dringt blijkbaar niet door tot de hoogste beleidsniveaus’, zei Somavia, “Misschien is het dossier blijven liggen op het bureau van de Minister van Tewerkstelling”.

Het ongenoegen over Myanmar is algemeen bij vertegenwoordigers van vakbonden, werkgevers en regeringen. “Genoeg is genoeg”, verklaarde vakbondsvertegenwoordiger Roy Trotman uit Barbados. De Argentijnse werkgeverswoordvoerder Daniel Funes de Rioja zei de IAO “niet langer kan wachten”. Ook de landen van de Europese Unie, de Verenigde Staten, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland zijn gewonnen voor juridische actie.

Enkele Aziatische landen blijven evenwel de voorkeur geven aan samenwerking en dialoog. Een vertegenwoordiger van Rusland zei dat zijn land een eventuele uitspraak van het Internationaal Gerechtshof over Myanmar als niet bindend zou beschouwen, omdat dat hof hierover niet bevoegd zou zijn.

Voor Funes de Rioja gaat het bij de misbruiken in Myanmar niet om een debat “tussen vrienden en vijanden” en zijn “regionale of andere vormen van solidariteit” misplaatst.