IJsberen vallen steeds vaker mensen aan

Als het zee-ijs elk jaar sneller smelt, dan kunnen ijsberen minder vaak op zeehonden jagen en gaan ze op zoek naar een alternatief menu, zegt zoöloog Ian Stirling van Universiteit van Alberta in het Canadese Edmonton. “In veel gevallen brengt hen dat naar menselijke nederzettingen en jagerskampen.”
De hongerige beren blijken steeds vaker mensen aan te vallen, stelde een onderzoeksteam onder leiding van Ian Stirling vast. In de omgeving van het stadje Churchill is het aantal van die aanvallen verdrievoudigd tussen 1970 en 2005, van 20 tot 90 per jaar. Vooral jonge mannetjes zijn agressief, omdat zij het meeste energie en dus het meeste voedsel nodig hebben.
Volgens de onderzoekers, die hun resultaten in het tijdschrift Polar Biology publiceerden, gaat het om het eerste bewijs van een link tussen de klimaatwijziging en het groeiende aantal “probleemberen”. Stirlings team maakt zich sterk dat verder onderzoek ook een groei van “probleemberen” op de noordkust van Alaska en in het oosten van Rusland zal aantonen.

Dalende populatie

Het groeiende aantal aanvallen in Churchill is des te opvallender omdat de ijsberenpopulatie in die regio met een vijfde gedaald is sinds het einde van de jaren 80, van 1194 in 1987 naar 935 in 2004.
Churchill ligt in het dunbevolkte noorden van Canada, aan de Hudsonbaai, de grote binnenzee die ’s winters niet bevaarbaar is voor gewone schepen. Het stadje met zo’n duizend inwoners staat bekend als de “ijsberenhoofdstad van de wereld”, omdat het op de migratieroute ligt van ijsberen die ’s zomers aan land komen en ’s winters terugkeren naar het drijfijs op in de baai.
Door de stijgende temperaturen als gevolg van de klimaatwijziging smelt het zee-ijs in de Hudson Bay nu drie weken vroeger dan in de jaren 70. Daardoor hebben ijsberen minder tijd om op zeehonden te jagen en voldoende vetreserves op te bouwen om de ijsvrije zomermaanden te overbruggen.
De dieren brengen vier tot vijf maanden op het vasteland door. Ze worden aangetrokken door het vlees van wild dat mensen bewaren naast hun huizen.