India viert ggo-teugels

India vindt het Bioveiligheidsprotocol, een document waarin regels zijn vastgelegd over handel in en transport van genetisch gemodificeerde organismen, te strikt.
Landen die het protocol in 2000 ondertekenden in Cartaga (Colombia) kwamen eind februari in het Maleisische Kuala Lumpur bijeen om te praten over de uitvoering van de afspraken. Tijdens die bijeenkomst toonde India zich geen voorstander van striktere regels. Waarschijnlijk omdat het land zichzelf ziet als een toekomstige exporteur van die gewassen, zegt Suman Sahai, van de ngo Gene Campaign in New Delhi.

Sahai zegt dat die ontwikkeling gevaarlijk voor India kan zijn, omdat er in het land weinig regelgeving bestaat op het gebied van biotechnologie. Ook worden genetisch gewijzigde gewassen verbouwd temidden van gewone gewassen, zodat ze moeilijk zijn te onderscheiden. Biotechgigant Monsanto heeft in de jaren negentig in India grootschalige proeven met genetisch gewijzigde katoen gedaan. Het bedrijf beklaagde zich er destijds over dat de zaden geroofd werden. De overheid ondernam nauwelijks actie tegen Monsanto en de veronderstelde biopiraten, maar begon juist met de ontwikkeling van een eigen lijn transgene gewassen.

In januari probeerde Gene Campaign via het hooggerechtshof een verbeterd en transparant systeem af te dwingen dat het ontwikkelen en verbouwen van ggg’s regelt. Slechts een paar weken later kondigde de Indiase Raad voor Agrarisch Onderzoek proeven aan met twaalf gewassen, waaronder papaja, katoen, bananen, maïs, aubergines, sojabonen, cassave en aardappelen. Politici en overheidswetenschappers verwachten dat ze de huidige Indiase landbouw - die voornamelijk bedreven wordt door 600 miljoen ongeletterde boeren - kunnen veranderen in een moderne agrarische industrie. Daarin kan biotechnologie een belangrijke rol spelen.

Sahai en andere tegenstanders van transgene gewassen voeren aan dat er waarschijnlijk geen binnenlandse markt is voor de producten in de nabije toekomst. Dat betekent dat India moet concurreren met Amerikaanse, Canadese, Braziliaanse en Argentijnse boeren. Het gevolg van de ontwikkeling van biotechnologie kan zijn dat India alleen maar overschotten produceert. India heeft al een graanoverschot. Ons economisch voordeel moeten we juist halen uit het feit dat we geen transgeen voedsel produceren, zegt Sahai. Daarmee kunnen we een groeiende markt van afnemers bedienen die geen genetisch gewijzigde producten willen.

De Europese Unie heeft een embargo ingesteld op de invoer van transgene gewassen, met als gevolg dat er binnen de Wereldhandelsorganisatie WTO een conflict is gerezen met de Verenigde Staten, wereldwijd de grootste producent van ggg’s, en Canada en Argentinië. China ondertekende het Bioveiligheidsprotocol in 2000 en heeft aangekondigd het waarschijnlijk binnenkort te zullen ratificeren. Dat kan betekenen dat de grootste markt voor transgene gewassen minder toegankelijk wordt.

Japan heeft brouwers gevraagd om geen genetisch gewijzigd graan meer te gebruiken. Thailand heeft onlangs alle transgene rijst verboden om vermenging met de eigen rijst, een van de belangrijkste exportproducten, te voorkomen.

De VS hebben het Bioveiligheidsprotocol niet ondertekend. Zij stuurden in februari een team deskundigen naar Kuala Lumpur, om de deelnemers aan de conferentie ervan te overtuigen dat gewijzigde varianten geen kwaad kunnen. Ongeveer 40 procent van het graan en 70 procent van de sojabonen die door consumenten in de VS gegeten worden, zijn genetisch gemodificeerd. Aziatische landen die dergelijk voedsel exporteren zijn onder meer Indonesië, de Filipijnen en Thailand.