India wordt militaire waterdrager van VS

India en de VS hadden al vijf jaar een ‘strategisch partnerschap’, maar het nieuwe akkoord dat de twee landen vorige week in Washington ondertekenden, gaat veel verder. De twee landen kunnen voortaan samen militaire operaties opzetten in andere landen. Washington besteedt ook belangrijke opdrachten in de regio uit aan India, van de beveiliging van strategische zeewegen over de strijd tegen terrorisme en religieus extremisme tot noodhulpoperaties. India en de Amerikanen gaan ook samen militair onderzoek uitvoeren, ondermeer naar afweersystemen voor ballistische raketten, en willen ook samenwerken om de verdere verspreiding van kernwapens tegen te gaan.

Dit is het meest verregaande en omvattende militaire akkoord dat India ooit heeft getekend met een ander land, zegt Achin Vanaik, defensie-expert en professor politieke wetenschappen aan de universiteit van New Delhi. Volgens Vanaik gaat de overeenkomst veel verder dan het vriendschaps- en samenwerkingakkoord van 1971 met de toenmalige Sovjet-Unie.

Het verdrag is ook opmerkelijk eenzijdig, vindt Vanaik. Door de afspraken wordt India een Amerikaans bruggenhoofd in Azië, een vooruitgeschoven stelling die de VS in staat moet stellen in te gaan tegen de groeiende macht van China
‘Embedding’ (inbedden) is de naam die een hoge Amerikaanse regeringsmedewerker onlangs tijdens een vergadering achter gesloten deuren aan dat concept gaf.

Voor de strategische belangen van India lijkt in de overeenkomst geen plaats.
Als tegenprestatie zal India waarschijnlijk de kans krijgen jachtvliegtuigen als de F-16 en een nieuwe versie van het Patriot-antiraketsysteem aan te kopen, en kan het waarschijnlijk ook participeren aan de productie van Amerikaanse wapens. Maar die bijkomende militaire macht lijkt vooral te moeten dienen om Amerikaanse doelstellingen waar te maken: China in bedwang houden, Afghanistan, Nepal en Bangladesh stabiliseren en Iran ervan weerhouden kernwapens aan te maken.

In het verleden deed Washington op onbewaakte momenten vaak erg neerbuigend tegenover India. Wat de Indiërs “echt nodig hebben is een grote hongersnood”, liet de Amerikaanse president Nixon zich in 1971 ontvallen toen India in het toenmalige Oost-Pakistan intervenieerde. “De wereldopinie staat aan hun kant, maar het is een onbetrouwbaar en verraderlijk volk”.

“Het is een bittere ironie dat de Indiase beleidsverantwoordelijken de lessen van het verleden vergeten zijn”, zegt Anuradha Chenoy, professor internationale relaties aan de Jawaharlal Nehru-universiteit in New Delhi. “En het is al even treurig dat India een grootmacht wil worden door gemene zaak te maken met een roofzuchtig imperium.”

De samenwerking tussen het Amerikaanse en het Indiase leger zet India op een aanvaringskoers met verschillende buurlanden. India gaat waarschijnlijk deel uitmaken van het Proliferation Security Initiative, een akkoord tussen 21 overwegend Westerse landen om verdachte vrachtschepen in internationale wateren te doorzoeken naar massavernietigingswapens of bestanddelen die voor de bouw ervan gebruikt kunnen worden. Landen als China, Iran, Maleisië en Indonesië verzetten zich tegen die praktijk, die ook ingaat tegen internationale normen. (PD)