Indiase troepen naar Irak ? Delhi staat voor strategische keuze

Washington vindt dat India 17.000 soldaten moet sturen als bewijs van zijn
engagement in de strijd tegen het terrorisme. Het aantal soldaten ligt drie
keer hoger dan de bijdrage van bondgenoten als Spanje (3000) of Italië
(2300). De Amerikaanse president George Bush, vice-president Dick Cheney,
defensieminister Donald Rumsfeld en veiligheidsadviseur Condoleezza Rice
hebben allen persoonlijk contact gehad met Indiase leiders. Een Amerikaanse
diplomaat kreeg op 16 juni geen toezegging voor troepen, maar kreeg te horen
dat de regering een “consensus” nastreeft onder alle politieke partijen en
ook de buurlanden van Irak wil horen.

De Indiase regering ziet liever niet gebeuren dat Indiase soldaten onder
Amerikaans commando komen te staan. Delhi stuurt daarom aan op een mandaat
als VN-vredesmacht of minstens een eigen sector waar Indiërs het bevel
voeren. Wanneer India toch toegeeft, is dat een belangrijk precedent voor de
onafhankelijkheid van zijn buitenlandse politiek. In dat geval staat niets
de bouw van Amerikaanse basissen in India nog in de weg.

De meest Indiërs zien een militaire bijdrage niet zitten omdat ze de invasie
van Irak immoreel en illegaal vinden. Ook de regering heeft de invasie
veroordeeld, omdat ze niet voldeed aan de criteria voor een “rechtvaardige”
oorlog. De Anglo-Amerikaanse coalitie heeft twee maanden na de oorlog nog
altijd geen bewijzen op tafel gelegd voor het bestaan van Iraakse
massavernietigingswapens. Niet alleen de oppositiepartijen zijn tegen, ook
de Samata partij van Defensieminister George Fernandes houdt zijn soldaten
liever thuis.

De Indiase regering heeft wel oor voor de Amerikaanse eisen, al was het maar
om een langdurige alliantie met Washington te smeden en Pakistan zo een hak
te zetten. De Verenigde Staten bieden ook het allermodernste militaire
wapentuig aan en zijn erop gebrand samen met het Indiase leger manoeuvres te
houden en basissen te bouwen, zo weet defensiespecialist en
regeringsadviseur John Carbaugh: “Indias strategische locatie langs de
zeestraten die het oosten en het westen van Azië verbinden, is bijzonder
aantrekkelijk”.

In de Irak-kwestie moet India kiezen in welke mate het zich wil inschakelen
in Washingtons mondiale ambities. De hindoenationalistische
regering neemt een aanzienlijk risico wanneer ze ingaat tegen de publieke
opinie. In en land met 820 miljoen hindoes en 120 miljoen moslims zou
samenwerking met de Verenigde Staten de religieuze tegenstellingen nog
verscherpen.