Indiase ziekenhuispatiënten lijden honger

Wie in India in het ziekenhuis belandt, heeft maar beter een goede relatie met zijn familie. De meeste medische instellingen verwachten dat verwanten de geneesmiddelen kopen die de patiënt nodig heeft, de verpleegsters helpen en voldoende eten en drinken aanslepen.
“Het probleem is dat die helpers ook moeten eten, en op die manier een bijkomende financiële last vormen voor de familie”, zegt Amita Dhaka, een verpleegster in een ziekenhuis in Mehrauli, een van de buitenwijken van New Delhi.

Ziek zijn maakt arm

Meer dan 40 procent van de Indiërs die in het ziekenhuis belanden, moet zwaar lenen of familiebezit verkopen om alle kosten te dekken. Dat blijkt uit een vorige week gepubliceerd onderzoek van de National Rural Health Mission, een overheidsinstelling die de medische sector in India moet helpen hervormen. Meer dan een kwart van de Indiase patiënten belandt door een verblijf in het ziekenhuis in de armoede.
Aarti Vasisht, een specialist longziekten in het ziekenhuis in Mehrauli, heeft ervoor gezorgd dat haar patiënten gratis maaltijden krijgen van de Santhigiri Ashram, een hulporganisatie die arme patiënten bijstaat. “We hopen onze activiteiten uit te breiden naar andere ziekenhuizen in de hoofdstad, maar dat is niet makkelijk door de recessie en de hoge voedselprijzen”, zegt Swami Pranavsuddhan, de directeur van de Santhigiri Ashram. “Maar gelukkig krijgen we veel steun. New Delhi is een stad met rijke inwoners die geloven dat de behoeftigen te eten geven goed is voor hun karma.”

Hulp voor de rijken

India heeft een hoog ontwikkelde medische sector, die elk jaar onder meer 450.000 buitenlandse patiënten verzorgt. Maar volgens een rapport dat de Universiteit van Oxford vorig jaar publiceerde, blijven 700 van de 1,1 miljard Indiërs verstoken van goede medische zorgen. Dat ligt onder meer aan het feit dat 80 procent van de specialisten in de steden werkt. Voor elke euro die de Indiase overheid uitgeeft aan gezondheidszorgen voor de armste 20 procent van de bevolking, gaat drie euro naar de 20 procent rijkste Indiërs.
Voor wie weinig geld heeft, is een ziekenhuisopname vaak de kortste weg naar de armoede. Amper 10 procent van de Indiërs heeft een of andere vorm van ziekteverzekering. De Indiase regering is wel van plan de overheidsuitgaven in de gezondheidssector de komende jaren te verdubbelen of zelfs te verdrievoudigen om de problemen aan te pakken. Nu geeft de regering maar 0,9 procent van het bruto binnenlands product uit aan gezondheidszorg.