Industrie palmt landbouwgronden West-Bengalen in

De boeren in Singur (West-Bengalen) zijn woedend. Meer dan 450 hectare vruchtbare landbouwgrond moet wijken voor een autobouwproject van de kapitalistische reus Tata Motors. Daardoor dreigen binnenkort meer dan 15.000 landbouwers en hun families hun eigendom en inkomsten te verliezen. “We zullen niet opgeven zonder te vechten”, zegt Bikas Das, een landbouwer in het dorp Khaserveri. “Als ze mijn land willen innemen, zullen ze mij eerst moeten doden.”

Enkele kilometers verderop in het dorp Bankura (district Howrah) rijst langzaam “Calcutta West International City” uit de grond. Deze satellietstad van Calcutta is het resultaat van het nieuwe beleid van de linkse communistische regering van minister Buddhadeb Bhattacharya, dat buitenlandse investeringen actief wil ondersteunen. Daarvoor moet de traditionele landbouw wijken.

Mehboob Ali Halder staat er hulpeloos bij. Hij weigert zijn grond te verlaten en heeft daarvoor zelfs een rechtszaak aangespannen tegen de provinciale overheid. Maar hij beseft dat hij vroeg of laat het onderspit zal moeten delven.

Maar liefst 72 procent van de 68 miljoen inwoners in West-Bengalen leeft in landbouwgebied is voor zijn levensonderhoud afhankelijk van de inkomsten uit landbouwactiviteiten. Maar Bhattacharya wil dat allemaal veranderen en de staat industrialiseren.

“Ze willen dat we omkomen van de honger ter wille van de industrie. De compensaties die we van de overheid krijgen kunnen het verlies van onze gronden voor onze toekomstige generaties niet compenseren. Voor een boer is land alles. Wij zijn ongeschoolde mensen en hebben niets te zoeken in de industrie”, klagen de bewoners.

De overheid verdedigt het beleid door te stellen dat op de meeste landbouwgronden die worden onteigend maar één gewassoort wordt geteeld. Een rondrit door de getroffen landbouwgebieden leert echter dat de meeste boeren meerdere gewassen per jaar op dezelfde grond verbouwen, zoals rijst, aardappelen, groenten en zelfs jute.

De oppositie protesteert dat er geen enkele reden is om vruchtbare landbouwgronden in Singur in te palmen wanneer er uitgestrekte gronden in de rest van het land vrij beschikbaar zijn. “We zijn niet tegen industrialisatie, maar dat mag niet ten koste gaan van de landbouw”, zegt Paroma Ukil van de ngo FIAN (Voedsel Informatie en Actie Netwerk). Volgens FIAN is India (en dus ook West-Bengalen) verplicht om de voedselrechten van de boeren te respecteren én te beschermen en is internationale actie dringend nodig.

De onrust in de velden rond Singur is slechts een voorsmaakje van de nakende storm over landverwerving in West-Bengalen, dat de komende vier jaar officieel minstens 16.000 hectares nodig heeft om zijn op til staande industriële projecten te verwezenlijken.