Inheemse Nepalezen eisen autonomie

De Tamangs zijn een van Nepals grootste inheemse groepen. Ze hebben een armoedecijfer van 61 procent, twee keer zoveel als het nationale gemiddelde. “De nalatenschap van de historische discriminatie”, zegt professor Parshuram Tamang, één van de voormannen van de inheemse beweging.


In het begin van de vorige eeuw trokken de voorouders van Parshuram Tamang nog door de junglepaden. Op hun rug vervoerden ze gedemonteerde auto’s, de eerste die in gebruik werden genomen door de elite van het Zuid-Aziatische land. Hun arbeid was welkom, maar hun rechten waren schaars. Ze mochten het land niet verlaten, noch doorstoten tot de bureaucratie.


Parshuram Tamang en zijn collega’s van de Nepalese Tamang Vereniging willen die kloof dichten door Tamsaling te stichten, een autonome regio in het te hervormen Nepal.


Vorige week donderdag besloot de Mensenrechtenraad van de VN om de Verklaring van de Rechten van Inheemse Volkeren aan te nemen. Volgens de Tamang is dat een nieuw argument in het debat over de staatshervorming. De Tamang willen dat die hervorming uitmondt in een federale staat waarvan de deelstaat Tamsaling deel uitmaakt. En niet alleen de Tamang willen dat. Ook een andere inheemse groep, de Limbus, hebben zich uitgesproken voor een federaal systeem die de huidige gecentraliseerde staat moet vervangen.


“We zullen de Verklaring gebruiken tijdens de grondwettelijke besprekingen”, verklaart Parshuram Tamang. “Tijdens die besprekingen moet er rekening gehouden worden met de inheemse wensen, en met de internationale wet inzake inheemse volkeren. Parshuram Tamang is zelf lid van het Permanente Forum van de VN voor Inheemse Volkeren. Dat orgaan werd in 2002 opgericht om de VN te adviseren bij de toestand en de behandeling van 370 miljoen tribale, oorspronkelijke en inheemse bewoners.


De nieuwe Mensenrechtenraad keurde de resolutie goed na een debat dat meer dan tien jaar heeft geduurd. Verschillende landen lagen dwars, voornamelijk omdat de Verklaring het collectieve recht van inheemse bewoners erkende op land en de rijkdommen die dat land bevatten.


De Verklaring zelf mag dan niet afdwingbaar zijn, op termijn zou ze beschouwd kunnen worden als ‘internationaal gewoonterecht’, zoals dat nu al het geval is voor de Universele Verklaring van de Mensenrechten. De Verklaring wordt in september ter stemming voorgelegd aan de Algemene Vergadering


Op het terrein zelf zal de Verklaring geen rechtstreeks effect hebben, maar de beslissing van de Mensenrechtenraad “heeft het signaal gegeven aan de staten die problemen hebben met hun inheemse volken, dat ze die geschillen op een vriendschappelijke manier moeten oplossen”, verduidelijkt Shankar Limbu van de Vereniging van Advocaten voor de Mensenrechten van de Inheemse Bevolking van Nepal.


In Nepal bestaat minstens 37 procent van de bevolking uit inheemse volken. De Nepalese overheid zelf erkent 59 inheemse en etnische groepen, maar die kunnen nog verder onderverdeeld worden. In Nepal zouden 125 talen gesproken worden.


In Tamsaling, waarvan de grenzen zouden gebaseerd worden op het oude territorium van hun voorouders, zou Tamang de eerste taal worden. Daarnaast zouden nog tot twee andere talen erkend worden. Het gebied zou een zesde van het Nepalese grondgebied uitmaken. En ook al zouden de Tamang maar 35 procent van de bevolking van de autonome zone uitmaken zou de bevolkingsgroep 51 procent van de parlementszetels mogen leveren “omdat dit het land van hun voorouders is”. Andere etnische groepen zullen kleinere autonome zones mogen oprichten binnen Tamsaling, verzekert hij.