"Israëli’s kozen voor verlamming” (analyse)

Volgens voorlopige gegevens krijgt Kadima 28 en het rechtse Likoed 27 zetels. Israel Beiteinu, de partij van de rechtse hardliner Avigdor Liberman, doet het met 15 zetels minder goed dan verwacht, maar wipt toch over de centrumlinkse Arbeidspartij. De tweede regeringspartij houdt amper 13 zetels over.

Ondanks zijn nipte nederlaag wordt Netanyahu bijna zeker de volgende premier van Israël. Samen met de overige rechtse partijen zal Likoed immers waarschijnlijk 65 van de 120 zetels in de Knesset controleren. “Rechts is er 10 tot 12 procent op vooruitgegaan. Dat is de belangrijkste trend”, zegt Moshe Ya’alon, een kanshebber voor Buitenlandse Zaken als Netanyahu een conservatieve regering op de been brengt.

Nationale eenheid

Livni heeft Netanyahu opgeroepen om een regering van nationale eenheid te vormen, met alle grote partijen. Die zou over een comfortabelere meerderheid beschikken. Livini heeft een waterkansje, maar dat hangt van Israel Beiteinu af. Ideologisch leunt die partij dichter bij Likoed aan, maar voorzitter Liberman is onvoorspelbaar.

De kans is groot dat de verkiezingsuitslag de herneming van de Israëlische vredesonderhandelingen met de Palestijnen en met de Arabische buurlanden voor lange tijd op ijs legt. “De Israëlische bevolking heeft voor politieke verlamming geklozen”, oordeelt de Palestijnse onderhandelaar Saeb Erekat.

De opvattingen die binnen Likoed leven, voorspellen in elke geval niet veel goeds voor de Palestijnen. “Er is een historische kans om de Israëlische politiek van toegevingen en capitulatie voor de terreur van de voorbije jaren om te buigen”, verklaarde Benny Begin, de zoon van de voormalige Likoedpremier Menachem Begin. Als Likoed zijn stempel op de volgende regering kan drukken, lijken er de komende jaren geen Israëlische nederzettingen in de Palestijnse gebieden meer te worden ontmanteld en komt er geen vergelijk met de Palestijnen over de grote conflicten die nog bestaan tussen de twee bevolkingsgroepen..

Netanyahu was al eens premier van 1996 en 1999. Hij verleende toen steun aan de uitbreiding van de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever.