Italiaans consulair agentschap Genk sluit deuren

Consulair agent in Genk, Lilia Aragona Ferri, benadrukt dat het geen effect is van een kleinere Italiaanse gemeenschap in Limburg, maar dat het gaat om een verordening van het Italiaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Dat wil het consulaire netwerk  ‘rationaliseren’.
“De samenvoegingen zijn niet alleen om te besparen, maar ook om de service te verbeteren.” De maatregel richt zich niet alleen op Genk. In de hele wereld worden Italiaanse consulaten en ambassades gesloten en samengevoegd. De bedoeling is om het kantorennet in te krimpen en diensten aan te bieden via de digitale weg. Eind oktober tijdens een persconferentie werd in het Italiaanse consulaat in Brussel het ‘digitale consulaat’ voorgesteld. 

Eerste generatie

Voor Carmelo, een 81-jarige voormalige mijnwerker, is het geen probleem dat het consulaat sluit. “Het consulaat is niet meer het hetzelfde als vroeger. Vroeger kwam de consul aan huis, begaf hij zich onder de mensen. Hij zorgde ervoor dat de mijnwerkers een toelage naar hun familie in Italië stuurden. Hij controleerde ons, omdat velen hun echtgenote vergaten. Vandaag weten zij niet meer wie wij zijn. Laatst ging ik naar het kantoor en de bediende zei me dat ik niet meer bestond. Als de computer kapot gaat, is alles kwijt.”
Antonella, leerkracht Italiaans, is ongerust. Ze vindt het feit dat het consulair agentschap in Genk sluit een ‘slecht teken’. ”Er gaat een symbool verloren en het is onrustwekkend dat een oudje dat geen Frans of Nederlands kan een kantoor in Brussel als referentiepunt moet beschouwen.” Want het is met name de eerste generatie immigranten die getroffen wordt door de sluiting van het consulaat. De afgelopen maanden heeft die generatie vreedzaam geprotesteerd door de consulaire zetel symbolisch in te nemen en de mening van de tegenstanders beleefd, maar duidelijk te laten horen.

Minder diensten

De vernieuwing van het consulaire netwerk lijkt ook het gevolg te zijn van een verandering van de administratieve procedures en de huidige behoeften van de Italiaanse gemeenschap in het buitenland. Lilia Aragona Ferri legt uit: “Tegenwoordig worden zowel paspoorten als identiteitskaarten nog maar eens in de tien jaar vervangen, de verplichte militaire dienst is afgeschaft en het aantal diensten is afgenomen.”

Sterke gemeenschap

Volgens Ferri zal de sluiting ook geen grote weerslag hebben op het gemeenschapsgevoel. Ze is nog niet zo lang aan de slag in België, maar de Italiaanse gemeenschap die ze tot nu toe ontmoette ‘is nog steeds zeer gebonden aan de wortels, de identiteit en de tradities’. “Het is een gemeenschap met een sterk patriottisch gevoel. De nieuwe generaties waaieren uit, maar de gemeenschap blijft stevig en verenigd.”
Om het onbehagen te ondervangen wil het consulaat de inwoners op tijd informeren via verschillende verenigingen en de media. Ook moet de efficiëntie van de informaticadiensten verbeteren en er worden, zo verzekert Lilia Aragona Ferri, ‘vrijwel zeker initiatieven genomen om tegemoet te komen aan de behoeften van de inwoners van Limburg, ook na 1 oktober.’ Dus wie ‘vò fa l’italiano’, kan dat nog steeds doen.