Kimmo Pohjonen: accordeonhaters aller landen!

Pohjonen is een grote mijnheer in de Finse volksmuziek. Hij kreeg zijn eerste accordeon toen hij tien was en ontwikkelde een enorme liefde voor wat hij één van de meest wendbare en vernieuwende instrumenten noemt. Dat niet iedereen de accordeon zo ervaart, is een understatement. ‘Toen ik er in de jaren zeventig mee begon, was het instrument allesbehalve hip’, zegt Pohjonen. In Finland, maar ook in de rest van Europa kreeg de accordeon vanaf de jaren zestig een boerenbalimago. Intussen heeft de trekzak behoorlijk aan prestige gewonnen en dat is onder meer te danken aan de eigenzinnige én aantrekkelijke muziek die Pohjonen ermee maakt. ‘Het is fantastisch om overal in Europa te kunnen optreden, maar zelfs als geen enkele concertorganisator me nog zou willen, dan nog zou ik mijn dagen vullen met accordeon. Al moest ik op de hoeken van de straten of in de ondergrondse gaan spelen. Ik wil steeds verder experimenteren en nieuwe mogelijkheden ontdekken.’

Voor veel liefhebbers van accordeon grenst het fysieke spel van Pohjonen aan heiligschennis. ‘Ik zie de echte fanaten zelden in de zalen waar ik speel. Ik voel een zekere teleurstelling of zelfs bitterheid bij hen, al begrijp ik niet waarom. Aan de andere kant zijn er mensen die helemaal niet houden van accordeonmuziek. Het is me al vaak overkomen dat zij na een concert kwamen zeggen dat ze voor het eerst in hun leven van het instrument genoten hadden. Mooier kan een reactie van een publiek toch niet zijn?’ Kimmo Pohjonen is overigens geen eenmansstroming in de hedendaagse volksmuziek. Zelf kijkt hij op naar mensen als Régis Gizavo uit Madagaskar: ‘Ik bewonder muzikanten die hun eigen ding doen en hun eigen stijl ontwikkelen. Het is alleen op die manier dat we komaf kunnen maken met de lauwe en bekrompen reputatie van de accordeon.’