Leiders G20 buigen zich over crisis

Onmiddellijk na het uitbreken van de financiële crisis kwam de G20 voor de eerste keer samen in Washington eind 2008, beslissingen waren moeilijk omdat Bush’ opvolger Obama nog niet was aangetreden.
Begin april spraken de G20 tijdens hun tweede top in Londen af om het beleid op elkaar af te stemen door hun economie te stimuleren via overheidsinvesteringen. Ze spraken ook af om geld ter beschikking te stellen van banken en eventueel zelfs geld bij te drukken. Bedoeling was om protectionisme zoveel mogelijk te beperken.

Depressie

‘In Pittsburgh zullen de leiders kunnen vaststellen dat het beleid vruchten heeft afgeworpen omdat we niet lijken af te stevenen op een depressie’, zegt MO*redacteur John Vandaele. In een aantal landen geraakt de groei terug op peil, Brazilië kondigde zelfs aan dat de tewerkstelling is toegenomen de voorbije maand.
In rijke landen neemt het bnp terug toe, maar brokkelt de werkgelegenheid verder af: de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) verwacht tegen eind 2010 nog tien miljoen bijkomende werklozen. Ten slotte zijn er de minst ontwikkelde landen, die wellicht het meest lijden onder de economische crisis en de meeste moeite zullen hebben om terug aan te knopen bij de groei die ze hadden.

G20 staat voor de keuze

‘De G20 staat in Pittsburgh voor de keuze: gaan we de stimulerende maatregelen nog verderzetten of beëindigen? En twee: gaan we, in een poging om te voorkomen dat er nog eens zo’n financiële crisis hebben, beginnen met opleggen aan sterkere eisen aan banken’, zegt Vandaele. ‘Met het risico dat de banken terug in de problemen geraken en minder kredieten zullen verschaffen aan ondernemingen.’

Bruno nationaal geluk

Uitkijken is het ook naar de Franse president Nicolas Sarkozy, die met een nieuw rapport arriveert, geschreven door onder andere Nobelprijswinnaars Joseph Stiglitz en Amartya Sen. Dat rapport pleit voor het verlaten van het bruto nationaal product om de economische prestates en de sociale vooruitgang van landen te meten. Al zal er wellicht meer aandacht gaan naar de deels symbolische discussie over de bonussen van topbankiers.
De Nederlandse minister van Ontwikkelingssamenwerking, Bert Koenders, de Nederlandse minister van Ontwikkelingssamenwerking, was erbij toen Stiglitz in New York zijn finale rapport van de commissie over de financiële en economische crisis voorstelde. Koenders vindt dat de ontwikkelingsuitgaven op niveau moeten blijven.
‘In bijna alle landen, waaronder ook België, zie je dat de ontwikkelingsuitgaven naar een dieptepunt gaan. Dat is jammer want op dit ogenblik is ontwikkelingssamenwerking -helaas- een van de weinige kapitaalstromen naar de armste landen die overgebleven is’, zegt hij.

Spectaculaire beloften

De G20 in Londen beloofde het astronomische bedrag van 1.100 miljard dollar om de economie terug aan te wakkeren. Volgens Bogdan Vanden Berghe, algemeen secretaris van 11.11.11, zagen de armste landen daar maar een fractie van.
‘Van de beloofde actie voor regulering, hervorming van financiële architectuur, inzetten van stimuli voor klimaataanpak kwam allemaal niets in huis. We willen dat de G20 eerst haar beloften uit Londen nakomt en dan met nieuwe ambities komt.’
Europees parlementslid Bart Staes van Groen! zegt dat er een jaar na het verdwijnen van de zakenbank Lehman Brothers en het bijna imploderen van de financiële sector nog niets veranderd is.
‘Een voorbeeld: Barclays – de op een na grootste bank van Engeland – heeft onlangs het brievenbusbedrijfje Protium Finance opgericht, geregistreerd op de Kaaimaneilanden. In dat bedrijf zitten alle zogeheten rommelkredieten van Barclays (8 miljard euro). Een groep van 45 gehaaide Barclays bankiers mag vanuit een eigen vennootschap deze giftige portefeuille gaan beheren en er winst mee proberen te maken.’

Weinig resultaten op klimaattop

Voordat de G20 van start is passeerden de regeringsleiders al in New York, waar de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op de agenda stond en de secretaris-generaal van de VN, Ban Ki-moon, dinsdag een klimaattop oragniseerde in een poging enige politieke dynamiek op gang te brengen voor de Klimaattop later dit jaar in Kopenhagen.
De Klimaattop in New York leverde weinig verrassende en weinig concrete standpunten op. De Amerikaanse president Barack Obama bleef vaag over de acties die de VS willen ondernemen om de klimaatverandering te bestrijden.
De president van de Malediven, Mohammed Nasheed, gaf hem lik op stuk: ‘Leiders kunnen de ene na de andere bevestigen hoe bezorgd ze zijn voor de toekomst en hoe nodig het is om samen te ageren. Maar als de camera’s doven, verdwijnt de sympathie en de handelingsbereidheid.’
Vanuit de ontwikkelingslanden klinkt een dringende vraag om veel meer te doen dan mooie woorden te herhalen. ‘Het goede nieuws is dat de planeet redden goedkoper is dan haar te vernietigen. We kunnen sparen op de mondiale bewapeningsuitgaven en dat geld investeren in het beschermen van onze gezamenlijke toekomst’, zegt de Costaricaanse president Oscar Arias.